ἴσος (ísos, “equal”) + σκέλος (skélos, “leg”) + -ής (-ḗs, adjective suffix)
ἰσοσκελής • (isoskelḗs) m or f (neuter ἰσοσκελές); third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | ἰσοσκελής isoskelḗs |
ἰσοσκελές isoskelés |
ἰσοσκελεῖ isoskeleî |
ἰσοσκελεῖ isoskeleî |
ἰσοσκελεῖς isoskeleîs |
ἰσοσκελῆ isoskelê | ||||||||
Genitive | ἰσοσκελοῦς isoskeloûs |
ἰσοσκελοῦς isoskeloûs |
ἰσοσκελοῖν isoskeloîn |
ἰσοσκελοῖν isoskeloîn |
ἰσοσκελῶν isoskelôn |
ἰσοσκελῶν isoskelôn | ||||||||
Dative | ἰσοσκελεῖ isoskeleî |
ἰσοσκελεῖ isoskeleî |
ἰσοσκελοῖν isoskeloîn |
ἰσοσκελοῖν isoskeloîn |
ἰσοσκελέσῐ / ἰσοσκελέσῐν isoskelési(n) |
ἰσοσκελέσῐ / ἰσοσκελέσῐν isoskelési(n) | ||||||||
Accusative | ἰσοσκελῆ isoskelê |
ἰσοσκελές isoskelés |
ἰσοσκελεῖ isoskeleî |
ἰσοσκελεῖ isoskeleî |
ἰσοσκελεῖς isoskeleîs |
ἰσοσκελῆ isoskelê | ||||||||
Vocative | ἰσοσκελές isoskelés |
ἰσοσκελές isoskelés |
ἰσοσκελεῖ isoskeleî |
ἰσοσκελεῖ isoskeleî |
ἰσοσκελεῖς isoskeleîs |
ἰσοσκελῆ isoskelê | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἰσοσκελῶς isoskelôs |
ἰσοσκελέστερος isoskelésteros |
ἰσοσκελέστᾰτος isoskeléstatos | ||||||||||||
Notes: |
|