ἱερογλυφικός

Ancient Greek

Etymology

From ἱερόγλῠφος (hierógluphos, “carver of hieroglyphics”) +‎ -ῐκός (-ikós).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /hi.e.ro.ɡly.pʰi.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)i.e.ro.ɡly.pʰiˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /i.e.ro.ɣly.ɸiˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.e.ro.ɣly.fiˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.e.ro.ɣli.fiˈkos/

Adjective

ἱερογλῠφῐκός • (hierogluphikós) m (feminine ἱερογλῠφῐκή, neuter ἱερογλῠφῐκόν); first/second declension

hieroglyphic, pertaining to hieroglyphs

Inflection

First and second declension of ἱερογλῠφῐκός; ἱερογλῠφῐκή; ἱερογλῠφῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἱερογλῠφῐκός hierogluphikós	ἱερογλῠφῐκή hierogluphikḗ	ἱερογλῠφῐκόν hierogluphikón	ἱερογλῠφῐκώ hierogluphikṓ	ἱερογλῠφῐκᾱ́ hierogluphikā́	ἱερογλῠφῐκώ hierogluphikṓ	ἱερογλῠφῐκοί hierogluphikoí	ἱερογλῠφῐκαί hierogluphikaí	ἱερογλῠφῐκᾰ́ hierogluphiká
Genitive	ἱερογλῠφῐκοῦ hierogluphikoû	ἱερογλῠφῐκῆς hierogluphikês	ἱερογλῠφῐκοῦ hierogluphikoû	ἱερογλῠφῐκοῖν hierogluphikoîn	ἱερογλῠφῐκαῖν hierogluphikaîn	ἱερογλῠφῐκοῖν hierogluphikoîn	ἱερογλῠφῐκῶν hierogluphikôn	ἱερογλῠφῐκῶν hierogluphikôn	ἱερογλῠφῐκῶν hierogluphikôn
Dative	ἱερογλῠφῐκῷ hierogluphikôi	ἱερογλῠφῐκῇ hierogluphikêi	ἱερογλῠφῐκῷ hierogluphikôi	ἱερογλῠφῐκοῖν hierogluphikoîn	ἱερογλῠφῐκαῖν hierogluphikaîn	ἱερογλῠφῐκοῖν hierogluphikoîn	ἱερογλῠφῐκοῖς hierogluphikoîs	ἱερογλῠφῐκαῖς hierogluphikaîs	ἱερογλῠφῐκοῖς hierogluphikoîs
Accusative	ἱερογλῠφῐκόν hierogluphikón	ἱερογλῠφῐκήν hierogluphikḗn	ἱερογλῠφῐκόν hierogluphikón	ἱερογλῠφῐκώ hierogluphikṓ	ἱερογλῠφῐκᾱ́ hierogluphikā́	ἱερογλῠφῐκώ hierogluphikṓ	ἱερογλῠφῐκούς hierogluphikoús	ἱερογλῠφῐκᾱ́ς hierogluphikā́s	ἱερογλῠφῐκᾰ́ hierogluphiká
Vocative	ἱερογλῠφῐκέ hierogluphiké	ἱερογλῠφῐκή hierogluphikḗ	ἱερογλῠφῐκόν hierogluphikón	ἱερογλῠφῐκώ hierogluphikṓ	ἱερογλῠφῐκᾱ́ hierogluphikā́	ἱερογλῠφῐκώ hierogluphikṓ	ἱερογλῠφῐκοί hierogluphikoí	ἱερογλῠφῐκαί hierogluphikaí	ἱερογλῠφῐκᾰ́ hierogluphiká
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἱερογλῠφῐκῶς hierogluphikôs			ἱερογλῠφῐκώτερος hierogluphikṓteros			ἱερογλῠφῐκώτᾰτος hierogluphikṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

→ English: hieroglyphic
→ Italian: geroglifico
→ Old Ruthenian: гїєроґлѵ́фікъ (hijeroglífik)

ἱερογλυφικός

Contents

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Inflection

Descendants

Further reading

Wikious

Boobota

Sagapedia