Hola, siéntete bienvenido o bienvenida, indudablemente has llegado hasta esta web en busca de la definición de la palabra ausentarse. En Dictious no solo dispondrás de la posibilidad de aprender todas las acepciones reconocidas de la palabra ausentarse, sino que también podrás conocer su etimología, sus características y aprenderás la manera en que se dice ausentarse en singular y en plural. Cualquier cosa que tienes que conocer acerca de la palabra ausentarse lo tienes en esta web. La definición de la palabra ausentarse a ser más concreto y pertinente cuando llegue el momento de charlar o formular tus piezas. Tener conocimiento de la definición deausentarse, tal como los significados de otros términos, incrementan nuestro vocabulario y nos brindan mayores y mejores recursos lingüísticos.
ausentarse | |
pronunciación (AFI) | |
silabación | au-sen-tar-se |
acentuación | llana |
longitud silábica | tetrasílaba |
rima | aɾ.se |
De ausentar con el pronombre reflexivo átono
Formas no personales | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Simples | Compuestas | |||||
Infinitivo | ausentarse | haberse ausentado | ||||
Gerundio | ausentándose (o ausentando) | habiéndose ausentado | ||||
Participio | ausentado | |||||
Formas personales | ||||||
número: | singular | plural | ||||
persona: | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera |
Modo indicativo | yo | tú vos |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
Tiempos simples | ||||||
Presente | me ausento | te ausentastú te ausentásvos |
se ausenta | nos ausentamos | os ausentáis | se ausentan |
Pretérito imperfecto o Copretérito (Andrés Bello) | me ausentaba | te ausentabas | se ausentaba | nos ausentábamos | os ausentabais | se ausentaban |
Pretérito indefinido o Pretérito (Perfecto simple) | me ausenté | te ausentaste | se ausentó | nos ausentamos | os ausentasteis | se ausentaron |
Futuro | me ausentaré | te ausentarás | se ausentará | nos ausentaremos | os ausentaréis | se ausentarán |
Condicional o Pospretérito | me ausentaría | te ausentarías | se ausentaría | nos ausentaríamos | os ausentaríais | se ausentarían |
Tiempos compuestos | ||||||
Pretérito perfecto o Antepresente | me he ausentado | te has ausentado | se ha ausentado | nos hemos ausentado | os habéis ausentado | se han ausentado |
Pretérito pluscuamperfecto o Antecopretérito | me había ausentado | te habías ausentado | se había ausentado | nos habíamos ausentado | os habíais ausentado | se habían ausentado |
Pretérito anterior o Antepretérito (poco usado) | me hube ausentado | te hubiste ausentado | se hubo ausentado | nos hubimos ausentado | os hubisteis ausentado | se hubieron ausentado |
Futuro perfecto o Antefuturo | me habré ausentado | te habrás ausentado | se habrá ausentado | nos habremos ausentado | os habréis ausentado | se habrán ausentado |
Condicional perfecto o Antepospretérito | me habría ausentado | te habrías ausentado | se habría ausentado | nos habríamos ausentado | os habríais ausentado | se habrían ausentado |
Modo subjuntivo | yo | tú vos2 |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
Tiempos simples | ||||||
Presente | me ausente | te ausentestú te ausentésvos2 |
se ausente | nos ausentemos | os ausentéis | se ausenten |
Pretérito imperfecto o Pretérito | me ausentara | te ausentaras | se ausentara | nos ausentáramos | os ausentarais | se ausentaran |
me ausentase | te ausentases | se ausentase | nos ausentásemos | os ausentaseis | se ausentasen | |
Futuro (en desuso) | me ausentare | te ausentares | se ausentare | nos ausentáremos | os ausentareis | se ausentaren |
Tiempos compuestos | ||||||
Pretérito perfecto o Antepresente | me haya ausentado | te hayastú ausentado te hayásvos2 ausentado |
se haya ausentado | nos hayamos ausentado | os hayáis ausentado | se hayan ausentado |
Pretérito pluscuamperfecto o Antepretérito | me hubiera ausentado | te hubieras ausentado | se hubiera ausentado | nos hubiéramos ausentado | os hubierais ausentado | se hubieran ausentado |
me hubiese ausentado | te hubieses ausentado | se hubiese ausentado | nos hubiésemos ausentado | os hubieseis ausentado | se hubiesen ausentado | |
Futuro o Antefuturo (en desuso) | me hubiere ausentado | te hubieres ausentado | se hubiere ausentado | nos hubiéremos ausentado | os hubiereis ausentado | se hubieren ausentado |
Modo imperativo | tú vos |
usted1 | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes1 | |
Afirmativo | auséntatetú ausentatevos |
auséntese | ausentémonos | ausentaos | auséntense | |
Negativo | Se emplea el presente del modo subjuntivo
| |||||
1 Usted y ustedes son pronombres de segunda persona, pero emplean las formas verbales de la tercera. 2 Las formas de «vos» varían en diversas zonas de América. El voseo rioplatense prefiere para el subjuntivo las formas de «tú». |
Tal vez de que además toda la información que te hemos dado acerca de la palabra ausentarse, a su vez te mostremos el modo de cómo dividirla en sílabas. Si quieres aprender a separar si deseas aprender a dividir ausentarse en sílabas.
Seguidamente te presentamos una lista con los errores ortográficos más generalizados, para que los tengas en cuenta y sepas el modo de no incurrir en ellos.Sin más que agregar, aquí tienes el listado de errores ortográficos de ausentarse