hetero
hetero (2)
Taivutus | ||
---|---|---|
sijamuoto | yksikkö | monikko |
kieliopilliset sijamuodot | ||
nominatiivi | hetero | heterot |
genetiivi | heteron | heterojen heteroiden heteroitten |
partitiivi | heteroa | heteroita heteroja |
akkusatiivi | hetero; heteron |
heterot |
sisäpaikallissijat | ||
inessiivi | heterossa | heteroissa |
elatiivi | heterosta | heteroista |
illatiivi | heteroon | heteroihin |
ulkopaikallissijat | ||
adessiivi | heterolla | heteroilla |
ablatiivi | heterolta | heteroilta |
allatiivi | heterolle | heteroille |
muut sijamuodot | ||
essiivi | heterona | heteroina |
translatiivi | heteroksi | heteroiksi |
abessiivi | heterotta | heteroitta |
instruktiivi | – | heteroin |
komitatiivi | – | heteroine- + omistusliite |
vartalot | ||
vokaalivartalo | hetero- | |
heikko vartalo | - | |
vahva vartalo | - | |
konsonantti- vartalo |
- |
heteromies, heteronormatiivinen, heteronormatiivisuus, heteroseksismi