Formes possessives de cümə :
Nominatif | ||
---|---|---|
Singulier | Pluriel | |
mənim (« mon/ma/mes ») | cüməm | cüməlrm |
sənin (« ton/ta/tes ») | cümən | cüməlrn |
onun (« son/sa/ses ») | cümə | cüməlr |
bizim (« notre/nos ») | cüməmz | cüməlrmz |
sizin (« votre/vos ») | cümənz | cüməlrnz |
onların (« leur/leurs ») | cümə ou cüməlr | cüməlr |
Accusatif | ||
Singulier | Pluriel | |
mənim (« mon/ma/mes ») | cüməm | cüməlrm |
sənin (« ton/ta/tes ») | cümən | cüməlrn |
onun (« son/sa/ses ») | cümən | cüməlrn |
bizim (« notre/nos ») | cüməmz | cüməlrmz |
sizin (« votre/vos ») | cümənz | cüməlrnz |
onların (« leur/leurs ») | cümən ou cüməlrn | cüməlrn |
Génitif | ||
Singulier | Pluriel | |
mənim (« mon/ma/mes ») | cüməmn | cüməlrmn |
sənin (« ton/ta/tes ») | cümənn | cüməlrnn |
onun (« son/sa/ses ») | cümənn | cüməlrnn |
bizim (« notre/nos ») | cüməmzn | cüməlrmzn |
sizin (« votre/vos ») | cümənzn | cüməlrnzn |
onların (« leur/leurs ») | cümənn ou cüməlrnn | cüməlrnn |
Datif | ||
Singulier | Pluriel | |
mənim (« mon/ma/mes ») | cüməm | cüməlrm |
sənin (« ton/ta/tes ») | cümən | cüməlrn |
onun (« son/sa/ses ») | cümən | cüməlrn |
bizim (« notre/nos ») | cüməmz | cüməlrmz |
sizin (« votre/vos ») | cümənz | cüməlrnz |
onların (« leur/leurs ») | cümən ou cüməlrn | cüməlrn |
Locatif | ||
Singulier | Pluriel | |
mənim (« mon/ma/mes ») | cüməmd | cüməlrmd |
sənin (« ton/ta/tes ») | cümənd | cüməlrnd |
onun (« son/sa/ses ») | cümənd | cüməlrnd |
bizim (« notre/nos ») | cüməmzd | cüməlrmzd |
sizin (« votre/vos ») | cümənzd | cüməlrnzd |
onların (« leur/leurs ») | cümənd ou cüməlrnd | cüməlrnd |
Ablatif | ||
Singulier | Pluriel | |
mənim (« mon/ma/mes ») | cüməmdn | cüməlrmdn |
sənin (« ton/ta/tes ») | cüməndn | cüməlrndn |
onun (« son/sa/ses ») | cüməndn | cüməlrndn |
bizim (« notre/nos ») | cüməmzdn | cüməlrmzdn |
sizin (« votre/vos ») | cümənzdn | cüməlrnzdn |
onların (« leur/leurs ») | cüməndn ou cüməlrndn | cüməlrndn |