Conjugaison:espagnol/acantonar

Bonjour, vous êtes venu ici pour chercher la signification du mot Conjugaison:espagnol/acantonar. Dans DICTIOUS, vous trouverez non seulement toutes les significations du dictionnaire pour le mot Conjugaison:espagnol/acantonar, mais vous apprendrez également son étymologie, ses caractéristiques et comment dire Conjugaison:espagnol/acantonar au singulier et au pluriel. Tout ce que vous devez savoir sur le mot Conjugaison:espagnol/acantonar est ici. La définition du mot Conjugaison:espagnol/acantonar vous aidera à être plus précis et correct lorsque vous parlerez ou écrirez vos textes. Connaître la définition deConjugaison:espagnol/acantonar, ainsi que celles d'autres mots, enrichit votre vocabulaire et vous fournit des ressources linguistiques plus nombreuses et de meilleure qualité.
Conjugaison en espagnol
acantonar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

acantonar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

 Mode  Formes simples Formes composées
Infinitif  acantonar  haber   acantonado  
Gérondif  acantonando  habiendo   acantonado  
Participe passé  acantonado

Indicatif

Présent
(yo)   acantono
(tú/vos
ou (vos) 
 acantonas
 acantonás

(él/ella/Ud.  acantona
(nosostros-as)   acantonamos
(vosostros-as/os  acantonáis
(ellos-as/Uds.  acantonan
Passé composé
(yo)   he acantonado
(tú/vos  has acantonado
(él/ella/Ud.  ha acantonado
(nosotros-as)   hemos acantonado
(vosotros-as/os  habéis acantonado
(ellos-as/Uds.  han acantonado
Imparfait
(yo)   acantonaba
(tú/vos  acantonabas
(él/ella/Ud.  acantonaba
(nosostros-as)   acantonábamos
(vosostros-as/os  acantonabais
(ellos-as/Uds.  acantonaban
Plus-que-parfait
(yo)   había acantonado
(tú/vos  habías acantonado
(él/ella/Ud.  había acantonado
(nosotros-as)   habíamos acantonado
(vosotros-as/os  habíais acantonado
(ellos-as/Uds.  habían acantonado
Passé simple
(yo)   acantoné
(tú/vos  acantonaste
(él/ella/Ud.  acantonó
(nosostros-as)   acantonamos
(vosostros-as/os  acantonasteis
(ellos-as/Uds.  acantonaron
Passé antérieur
(yo)   hube acantonado
(tú/vos  hubiste acantonado
(él/ella/Ud.  hubo acantonado
(nosotros-as)   hubimos acantonado
(vosotros-as/os  hubisteis acantonado
(ellos-as/Uds.  hubieron acantonado
Futur simple
(yo)   acantonaré
(tú/vos  acantonarás
(él/ella/Ud.  acantonará
(nosostros-as)   acantonaremos
(vosostros-as/os  acantonaréis
(ellos-as/Uds.  acantonarán
Futur antérieur
(yo)   habré acantonado
(tú/vos  habrás acantonado
(él/ella/Ud.  habrá acantonado
(nosotros-as)   habremos acantonado
(vosotros-as/os  habréis acantonado
(ellos-as/Uds.  habrán acantonado

Conditionnel

Présent
(yo)   acantonaría
(tú/vos  acantonarías
(él/ella/Ud.  acantonaría
(nosostros-as)   acantonaríamos
(vosostros-as/os  acantonaríais
(ellos-as/Uds.  acantonarían
Passé
(yo)   habría acantonado
(tú/vos  habrías acantonado
(él/ella/Ud.  habría acantonado
(nosotros-as)   habríamos acantonado
(vosotros-as/os  habríais acantonado
(ellos-as/Uds.  habrían acantonado

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   acantone
(tú/vos
ou (vos) 
 acantones
 acantonés

(él/ella/Ud.  acantone
(nosostros-as)   acantonemos
(vosostros-as/os  acantonéis
(ellos-as/Uds.  acantonen
Passé composé
(yo)   haya acantonado
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas acantonado
 hayás acantonado

(él/ella/Ud.  haya acantonado
(nosotros-as)   hayamos acantonado
(vosotros-as/os  hayáis acantonado
(ellos-as/Uds.  hayan acantonado
Imparfait (en -ra)
(yo)   acantonara
(tú/vos  acantonaras
(él/ella/Ud.  acantonara
(nosostros-as)   acantonáramos
(vosostros-as/os  acantonarais
(ellos-as/Uds.  acantonaran
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera acantonado
(tú/vos  hubieras acantonado
(él/ella/Ud.  hubiera acantonado
(nosotros-as)   hubiéramos acantonado
(vosotros-as/os  hubierais acantonado
(ellos-as/Uds.  hubieran acantonado
Imparfait (en -se)
(yo)   acantonase
(tú/vos  acantonases
(él/ella/Ud.  acantonase
(nosostros-as)   acantonásemos
(vosostros-as/os  acantonaseis
(ellos-as/Uds.  acantonasen
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese acantonado
(tú/vos  hubieses acantonado
(él/ella/Ud.  hubiese acantonado
(nosotros-as)   hubiésemos acantonado
(vosotros-as/os  hubieseis acantonado
(ellos-as/Uds.  hubiesen acantonado
Futur
(yo)   acantonare
(tú/vos  acantonares
(él/ella/Ud.  acantonare
(nosostros-as)   acantonáremos
(vosostros-as/os  acantonareis
(ellos-as/Uds.  acantonaren
Futur antérieur
(yo)   hubiere acantonado
(tú/vos  hubieres acantonado
(él/ella/Ud.  hubiere acantonado
(nosotros-as)   hubiéremos acantonado
(vosotros-as/os  hubiereis acantonado
(ellos-as/Uds.  hubieren acantonado

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   —
(tú) 
ou (vos) 
 acantona
 acantoná

(usted)   acantone
(nosostros-as)   acantonemos
(vosostros-as)   acantonad
(ustedes)   acantonen