Conjugaison:espagnol/acostar

Bonjour, vous êtes venu ici pour chercher la signification du mot Conjugaison:espagnol/acostar. Dans DICTIOUS, vous trouverez non seulement toutes les significations du dictionnaire pour le mot Conjugaison:espagnol/acostar, mais vous apprendrez également son étymologie, ses caractéristiques et comment dire Conjugaison:espagnol/acostar au singulier et au pluriel. Tout ce que vous devez savoir sur le mot Conjugaison:espagnol/acostar est ici. La définition du mot Conjugaison:espagnol/acostar vous aidera à être plus précis et correct lorsque vous parlerez ou écrirez vos textes. Connaître la définition deConjugaison:espagnol/acostar, ainsi que celles d'autres mots, enrichit votre vocabulaire et vous fournit des ressources linguistiques plus nombreuses et de meilleure qualité.

Modes impersonnelsIndicatifSubjonctifConditionnelImpératif
Conjugaison en espagnol
acostar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

acostar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

 Mode  Formes simples Formes composées
Infinitif  acostar  haber   acostado  
Gérondif  acostando  habiendo   acostado  
Participe passé  acostado

Indicatif

Présent
(yo)   acuesto
(tú/vos
ou (vos) 
 acuestas
 acostás

(él/ella/Ud.  acuesta
(nosostros-as)   acostamos
(vosostros-as/os  acostáis
(ellos-as/Uds.  acuestan
Passé composé
(yo)   he acostado
(tú/vos  has acostado
(él/ella/Ud.  ha acostado
(nosotros-as)   hemos acostado
(vosotros-as/os  habéis acostado
(ellos-as/Uds.  han acostado
Imparfait
(yo)   acostaba
(tú/vos  acostabas
(él/ella/Ud.  acostaba
(nosostros-as)   acostábamos
(vosostros-as/os  acostabais
(ellos-as/Uds.  acostaban
Plus-que-parfait
(yo)   había acostado
(tú/vos  habías acostado
(él/ella/Ud.  había acostado
(nosotros-as)   habíamos acostado
(vosotros-as/os  habíais acostado
(ellos-as/Uds.  habían acostado
Passé simple
(yo)   acosté
(tú/vos  acostaste
(él/ella/Ud.  acostó
(nosostros-as)   acostamos
(vosostros-as/os  acostasteis
(ellos-as/Uds.  acostaron
Passé antérieur
(yo)   hube acostado
(tú/vos  hubiste acostado
(él/ella/Ud.  hubo acostado
(nosotros-as)   hubimos acostado
(vosotros-as/os  hubisteis acostado
(ellos-as/Uds.  hubieron acostado
Futur simple
(yo)   acostaré
(tú/vos  acostarás
(él/ella/Ud.  acostará
(nosostros-as)   acostaremos
(vosostros-as/os  acostaréis
(ellos-as/Uds.  acostarán
Futur antérieur
(yo)   habré acostado
(tú/vos  habrás acostado
(él/ella/Ud.  habrá acostado
(nosotros-as)   habremos acostado
(vosotros-as/os  habréis acostado
(ellos-as/Uds.  habrán acostado

Conditionnel

Présent
(yo)   acostaría
(tú/vos  acostarías
(él/ella/Ud.  acostaría
(nosostros-as)   acostaríamos
(vosostros-as/os  acostaríais
(ellos-as/Uds.  acostarían
Passé
(yo)   habría acostado
(tú/vos  habrías acostado
(él/ella/Ud.  habría acostado
(nosotros-as)   habríamos acostado
(vosotros-as/os  habríais acostado
(ellos-as/Uds.  habrían acostado

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   acueste
(tú/vos
ou (vos) 
 acuestes
 acostés

(él/ella/Ud.  acueste
(nosostros-as)   acostemos
(vosostros-as/os  acostéis
(ellos-as/Uds.  acuesten
Passé composé
(yo)   haya acostado
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas acostado
 hayás acostado

(él/ella/Ud.  haya acostado
(nosotros-as)   hayamos acostado
(vosotros-as/os  hayáis acostado
(ellos-as/Uds.  hayan acostado
Imparfait (en -ra)
(yo)   acostara
(tú/vos  acostaras
(él/ella/Ud.  acostara
(nosostros-as)   acostáramos
(vosostros-as/os  acostarais
(ellos-as/Uds.  acostaran
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera acostado
(tú/vos  hubieras acostado
(él/ella/Ud.  hubiera acostado
(nosotros-as)   hubiéramos acostado
(vosotros-as/os  hubierais acostado
(ellos-as/Uds.  hubieran acostado
Imparfait (en -se)
(yo)   acostase
(tú/vos  acostases
(él/ella/Ud.  acostase
(nosostros-as)   acostásemos
(vosostros-as/os  acostaseis
(ellos-as/Uds.  acostasen
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese acostado
(tú/vos  hubieses acostado
(él/ella/Ud.  hubiese acostado
(nosotros-as)   hubiésemos acostado
(vosotros-as/os  hubieseis acostado
(ellos-as/Uds.  hubiesen acostado
Futur
(yo)   acostare
(tú/vos  acostares
(él/ella/Ud.  acostare
(nosostros-as)   acostáremos
(vosostros-as/os  acostareis
(ellos-as/Uds.  acostaren
Futur antérieur
(yo)   hubiere acostado
(tú/vos  hubieres acostado
(él/ella/Ud.  hubiere acostado
(nosotros-as)   hubiéremos acostado
(vosotros-as/os  hubiereis acostado
(ellos-as/Uds.  hubieren acostado

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   —
(tú) 
ou (vos) 
 acuesta
 acostá

(usted)   acueste
(nosostros-as)   acostemos
(vosostros-as)   acostad
(ustedes)   acuesten

 

Modes impersonnelsIndicatifSubjonctifConditionnelImpératif
Conjugaison en espagnol
acostar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

acostar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

 Mode  Formes simples Formes composées
Infinitif  acostar  haber   acostado  
Gérondif  acostando  habiendo   acostado  
Participe passé  acostado

Indicatif

Présent
(yo)   acosto
(tú/vos
ou (vos) 
 acostas
 acostás

(él/ella/Ud.  acosta
(nosostros-as)   acostamos
(vosostros-as/os  acostáis
(ellos-as/Uds.  acostan
Passé composé
(yo)   he acostado
(tú/vos  has acostado
(él/ella/Ud.  ha acostado
(nosotros-as)   hemos acostado
(vosotros-as/os  habéis acostado
(ellos-as/Uds.  han acostado
Imparfait
(yo)   acostaba
(tú/vos  acostabas
(él/ella/Ud.  acostaba
(nosostros-as)   acostábamos
(vosostros-as/os  acostabais
(ellos-as/Uds.  acostaban
Plus-que-parfait
(yo)   había acostado
(tú/vos  habías acostado
(él/ella/Ud.  había acostado
(nosotros-as)   habíamos acostado
(vosotros-as/os  habíais acostado
(ellos-as/Uds.  habían acostado
Passé simple
(yo)   acosté
(tú/vos  acostaste
(él/ella/Ud.  acostó
(nosostros-as)   acostamos
(vosostros-as/os  acostasteis
(ellos-as/Uds.  acostaron
Passé antérieur
(yo)   hube acostado
(tú/vos  hubiste acostado
(él/ella/Ud.  hubo acostado
(nosotros-as)   hubimos acostado
(vosotros-as/os  hubisteis acostado
(ellos-as/Uds.  hubieron acostado
Futur simple
(yo)   acostaré
(tú/vos  acostarás
(él/ella/Ud.  acostará
(nosostros-as)   acostaremos
(vosostros-as/os  acostaréis
(ellos-as/Uds.  acostarán
Futur antérieur
(yo)   habré acostado
(tú/vos  habrás acostado
(él/ella/Ud.  habrá acostado
(nosotros-as)   habremos acostado
(vosotros-as/os  habréis acostado
(ellos-as/Uds.  habrán acostado

Conditionnel

Présent
(yo)   acostaría
(tú/vos  acostarías
(él/ella/Ud.  acostaría
(nosostros-as)   acostaríamos
(vosostros-as/os  acostaríais
(ellos-as/Uds.  acostarían
Passé
(yo)   habría acostado
(tú/vos  habrías acostado
(él/ella/Ud.  habría acostado
(nosotros-as)   habríamos acostado
(vosotros-as/os  habríais acostado
(ellos-as/Uds.  habrían acostado

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   acoste
(tú/vos
ou (vos) 
 acostes
 acostés

(él/ella/Ud.  acoste
(nosostros-as)   acostemos
(vosostros-as/os  acostéis
(ellos-as/Uds.  acosten
Passé composé
(yo)   haya acostado
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas acostado
 hayás acostado

(él/ella/Ud.  haya acostado
(nosotros-as)   hayamos acostado
(vosotros-as/os  hayáis acostado
(ellos-as/Uds.  hayan acostado
Imparfait (en -ra)
(yo)   acostara
(tú/vos  acostaras
(él/ella/Ud.  acostara
(nosostros-as)   acostáramos
(vosostros-as/os  acostarais
(ellos-as/Uds.  acostaran
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera acostado
(tú/vos  hubieras acostado
(él/ella/Ud.  hubiera acostado
(nosotros-as)   hubiéramos acostado
(vosotros-as/os  hubierais acostado
(ellos-as/Uds.  hubieran acostado
Imparfait (en -se)
(yo)   acostase
(tú/vos  acostases
(él/ella/Ud.  acostase
(nosostros-as)   acostásemos
(vosostros-as/os  acostaseis
(ellos-as/Uds.  acostasen
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese acostado
(tú/vos  hubieses acostado
(él/ella/Ud.  hubiese acostado
(nosotros-as)   hubiésemos acostado
(vosotros-as/os  hubieseis acostado
(ellos-as/Uds.  hubiesen acostado
Futur
(yo)   acostare
(tú/vos  acostares
(él/ella/Ud.  acostare
(nosostros-as)   acostáremos
(vosostros-as/os  acostareis
(ellos-as/Uds.  acostaren
Futur antérieur
(yo)   hubiere acostado
(tú/vos  hubieres acostado
(él/ella/Ud.  hubiere acostado
(nosotros-as)   hubiéremos acostado
(vosotros-as/os  hubiereis acostado
(ellos-as/Uds.  hubieren acostado

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   —
(tú) 
ou (vos) 
 acosta
 acostá

(usted)   acoste
(nosostros-as)   acostemos
(vosostros-as)   acostad
(ustedes)   acosten

 

Modes impersonnelsIndicatifSubjonctifConditionnelImpératif
Conjugaison en espagnol
acostarse
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

acostarse, verbe espagnol pronominal du 1er groupe.

Modes impersonnels

 Mode  Formes simples Formes composées
Infinitif  acostarse  haberse   acostadose  
Gérondif  acostándose  habiéndose   acostado  
Participe passé  acostado

Indicatif

Présent
(yo) me   acuesto
(tú/vos) te/vos 
ou (vos) vos 
 acuestas
 acostás

(él/ella/Ud.) se   acuesta
(nosostros-as) nos   acostamos
(vosostros-as/os) os   acostáis
(ellos-as/Uds.) se   acuestan
Passé composé
(yo) me   he acostado
(tú/vos) te/vos   has acostado
(él/ella/Ud.) se   ha acostado
(nosotros-as) nos   hemos acostado
(vosotros-as/os) os   habéis acostado
(ellos-as/Uds.) se   han acostado
Imparfait
(yo) me   acostaba
(tú/vos) te/vos   acostabas
(él/ella/Ud.) se   acostaba
(nosostros-as) nos   acostábamos
(vosostros-as/os) os   acostabais
(ellos-as/Uds.) se   acostaban
Plus-que-parfait
(yo) me   había acostado
(tú/vos) te/vos   habías acostado
(él/ella/Ud.) se   había acostado
(nosotros-as) nos   habíamos acostado
(vosotros-as/os) os   habíais acostado
(ellos-as/Uds.) se   habían acostado
Passé simple
(yo) me   acosté
(tú/vos) te/vos   acostaste
(él/ella/Ud.) se   acostó
(nosostros-as) nos   acostamos
(vosostros-as/os) os   acostasteis
(ellos-as/Uds.) se   acostaron
Passé antérieur
(yo) me   hube acostado
(tú/vos) te/vos   hubiste acostado
(él/ella/Ud.) se   hubo acostado
(nosotros-as) nos   hubimos acostado
(vosotros-as/os) os   hubisteis acostado
(ellos-as/Uds.) se   hubieron acostado
Futur simple
(yo) me   acostaré
(tú/vos) te/vos   acostarás
(él/ella/Ud.) se   acostará
(nosostros-as) nos   acostaremos
(vosostros-as/os) os   acostaréis
(ellos-as/Uds.) se   acostarán
Futur antérieur
(yo) me   habré acostado
(tú/vos) te/vos   habrás acostado
(él/ella/Ud.) se   habrá acostado
(nosotros-as) nos   habremos acostado
(vosotros-as/os) os   habréis acostado
(ellos-as/Uds.) se   habrán acostado

Conditionnel

Présent
(yo) me   acostaría
(tú/vos) te/vos   acostarías
(él/ella/Ud.) se   acostaría
(nosostros-as) nos   acostaríamos
(vosostros-as/os) os   acostaríais
(ellos-as/Uds.) se   acostarían
Passé
(yo) me   habría acostado
(tú/vos) te/vos   habrías acostado
(él/ella/Ud.) se   habría acostado
(nosotros-as) nos   habríamos acostado
(vosotros-as/os) os   habríais acostado
(ellos-as/Uds.) se   habrían acostado

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo) me   acueste
(tú/vos) te/vos 
ou (vos) vos 
 acuestes
 acostés

(él/ella/Ud.) se   acueste
(nosostros-as) nos   acostemos
(vosostros-as/os) os   acostéis
(ellos-as/Uds.) se   acuesten
Passé composé
(yo) me   haya acostado
(tú/vos) te/vos 
ou (vos) 
 hayas acostado
 hayás acostado

(él/ella/Ud.) se   haya acostado
(nosotros-as) nos   hayamos acostado
(vosotros-as/os) os   hayáis acostado
(ellos-as/Uds.) se   hayan acostado
Imparfait (en -ra)
(yo) me   acostara
(tú/vos) te/vos   acostaras
(él/ella/Ud.) se   acostara
(nosostros-as) nos   acostáramos
(vosostros-as/os) os   acostarais
(ellos-as/Uds.) se   acostaran
Plus-que-parfait (en -era)
(yo) me   hubiera acostado
(tú/vos) te/vos   hubieras acostado
(él/ella/Ud.) se   hubiera acostado
(nosotros-as) nos   hubiéramos acostado
(vosotros-as/os) os   hubierais acostado
(ellos-as/Uds.) se   hubieran acostado
Imparfait (en -se)
(yo) me   acostase
(tú/vos) te/vos   acostases
(él/ella/Ud.) se   acostase
(nosostros-as) nos   acostásemos
(vosostros-as/os) os   acostaseis
(ellos-as/Uds.) se   acostasen
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo) me   hubiese acostado
(tú/vos) te/vos   hubieses acostado
(él/ella/Ud.) se   hubiese acostado
(nosotros-as) nos   hubiésemos acostado
(vosotros-as/os) os   hubieseis acostado
(ellos-as/Uds.) se   hubiesen acostado
Futur
(yo) me   acostare
(tú/vos) te/vos   acostares
(él/ella/Ud.) se   acostare
(nosostros-as) nos   acostáremos
(vosostros-as/os) os   acostareis
(ellos-as/Uds.) se   acostaren
Futur antérieur
(yo) me   hubiere acostado
(tú/vos) te/vos   hubieres acostado
(él/ella/Ud.) se   hubiere acostado
(nosotros-as) nos   hubiéremos acostado
(vosotros-as/os) os   hubiereis acostado
(ellos-as/Uds.) se   hubieren acostado

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   —
(tú) 
ou (vos) 
 atate
 acostate

(usted)   atese
(nosostros-as)   acostémonos
(vosostros-as)   acostaos
(ustedes)   atense