Conjugaison:espagnol/afrontar

Bonjour, vous êtes venu ici pour chercher la signification du mot Conjugaison:espagnol/afrontar. Dans DICTIOUS, vous trouverez non seulement toutes les significations du dictionnaire pour le mot Conjugaison:espagnol/afrontar, mais vous apprendrez également son étymologie, ses caractéristiques et comment dire Conjugaison:espagnol/afrontar au singulier et au pluriel. Tout ce que vous devez savoir sur le mot Conjugaison:espagnol/afrontar est ici. La définition du mot Conjugaison:espagnol/afrontar vous aidera à être plus précis et correct lorsque vous parlerez ou écrirez vos textes. Connaître la définition deConjugaison:espagnol/afrontar, ainsi que celles d'autres mots, enrichit votre vocabulaire et vous fournit des ressources linguistiques plus nombreuses et de meilleure qualité.
Conjugaison en espagnol
afrontar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

afrontar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

 Mode  Formes simples Formes composées
Infinitif  afrontar  haber   afrontado  
Gérondif  afrontando  habiendo   afrontado  
Participe passé  afrontado

Indicatif

Présent
(yo)   afronto
(tú/vos
ou (vos) 
 afrontas
 afrontás

(él/ella/Ud.  afronta
(nosostros-as)   afrontamos
(vosostros-as/os  afrontáis
(ellos-as/Uds.  afrontan
Passé composé
(yo)   he afrontado
(tú/vos  has afrontado
(él/ella/Ud.  ha afrontado
(nosotros-as)   hemos afrontado
(vosotros-as/os  habéis afrontado
(ellos-as/Uds.  han afrontado
Imparfait
(yo)   afrontaba
(tú/vos  afrontabas
(él/ella/Ud.  afrontaba
(nosostros-as)   afrontábamos
(vosostros-as/os  afrontabais
(ellos-as/Uds.  afrontaban
Plus-que-parfait
(yo)   había afrontado
(tú/vos  habías afrontado
(él/ella/Ud.  había afrontado
(nosotros-as)   habíamos afrontado
(vosotros-as/os  habíais afrontado
(ellos-as/Uds.  habían afrontado
Passé simple
(yo)   afronté
(tú/vos  afrontaste
(él/ella/Ud.  afrontó
(nosostros-as)   afrontamos
(vosostros-as/os  afrontasteis
(ellos-as/Uds.  afrontaron
Passé antérieur
(yo)   hube afrontado
(tú/vos  hubiste afrontado
(él/ella/Ud.  hubo afrontado
(nosotros-as)   hubimos afrontado
(vosotros-as/os  hubisteis afrontado
(ellos-as/Uds.  hubieron afrontado
Futur simple
(yo)   afrontaré
(tú/vos  afrontarás
(él/ella/Ud.  afrontará
(nosostros-as)   afrontaremos
(vosostros-as/os  afrontaréis
(ellos-as/Uds.  afrontarán
Futur antérieur
(yo)   habré afrontado
(tú/vos  habrás afrontado
(él/ella/Ud.  habrá afrontado
(nosotros-as)   habremos afrontado
(vosotros-as/os  habréis afrontado
(ellos-as/Uds.  habrán afrontado

Conditionnel

Présent
(yo)   afrontaría
(tú/vos  afrontarías
(él/ella/Ud.  afrontaría
(nosostros-as)   afrontaríamos
(vosostros-as/os  afrontaríais
(ellos-as/Uds.  afrontarían
Passé
(yo)   habría afrontado
(tú/vos  habrías afrontado
(él/ella/Ud.  habría afrontado
(nosotros-as)   habríamos afrontado
(vosotros-as/os  habríais afrontado
(ellos-as/Uds.  habrían afrontado

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   afronte
(tú/vos
ou (vos) 
 afrontes
 afrontés

(él/ella/Ud.  afronte
(nosostros-as)   afrontemos
(vosostros-as/os  afrontéis
(ellos-as/Uds.  afronten
Passé composé
(yo)   haya afrontado
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas afrontado
 hayás afrontado

(él/ella/Ud.  haya afrontado
(nosotros-as)   hayamos afrontado
(vosotros-as/os  hayáis afrontado
(ellos-as/Uds.  hayan afrontado
Imparfait (en -ra)
(yo)   afrontara
(tú/vos  afrontaras
(él/ella/Ud.  afrontara
(nosostros-as)   afrontáramos
(vosostros-as/os  afrontarais
(ellos-as/Uds.  afrontaran
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera afrontado
(tú/vos  hubieras afrontado
(él/ella/Ud.  hubiera afrontado
(nosotros-as)   hubiéramos afrontado
(vosotros-as/os  hubierais afrontado
(ellos-as/Uds.  hubieran afrontado
Imparfait (en -se)
(yo)   afrontase
(tú/vos  afrontases
(él/ella/Ud.  afrontase
(nosostros-as)   afrontásemos
(vosostros-as/os  afrontaseis
(ellos-as/Uds.  afrontasen
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese afrontado
(tú/vos  hubieses afrontado
(él/ella/Ud.  hubiese afrontado
(nosotros-as)   hubiésemos afrontado
(vosotros-as/os  hubieseis afrontado
(ellos-as/Uds.  hubiesen afrontado
Futur
(yo)   afrontare
(tú/vos  afrontares
(él/ella/Ud.  afrontare
(nosostros-as)   afrontáremos
(vosostros-as/os  afrontareis
(ellos-as/Uds.  afrontaren
Futur antérieur
(yo)   hubiere afrontado
(tú/vos  hubieres afrontado
(él/ella/Ud.  hubiere afrontado
(nosotros-as)   hubiéremos afrontado
(vosotros-as/os  hubiereis afrontado
(ellos-as/Uds.  hubieren afrontado

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   —
(tú) 
ou (vos) 
 afronta
 afrontá

(usted)   afronte
(nosostros-as)   afrontemos
(vosostros-as)   afrontad
(ustedes)   afronten