Conjugaison:espagnol/atoar

Bonjour, vous êtes venu ici pour chercher la signification du mot Conjugaison:espagnol/atoar. Dans DICTIOUS, vous trouverez non seulement toutes les significations du dictionnaire pour le mot Conjugaison:espagnol/atoar, mais vous apprendrez également son étymologie, ses caractéristiques et comment dire Conjugaison:espagnol/atoar au singulier et au pluriel. Tout ce que vous devez savoir sur le mot Conjugaison:espagnol/atoar est ici. La définition du mot Conjugaison:espagnol/atoar vous aidera à être plus précis et correct lorsque vous parlerez ou écrirez vos textes. Connaître la définition deConjugaison:espagnol/atoar, ainsi que celles d'autres mots, enrichit votre vocabulaire et vous fournit des ressources linguistiques plus nombreuses et de meilleure qualité.
Conjugaison en espagnol
atoar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

atoar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

 Mode  Formes simples Formes composées
Infinitif  atoar  haber   atoado  
Gérondif  atoando  habiendo   atoado  
Participe passé  atoado

Indicatif

Présent
(yo)   atoo
(tú/vos
ou (vos) 
 atoas
 atoás

(él/ella/Ud.  atoa
(nosostros-as)   atoamos
(vosostros-as/os  atoáis
(ellos-as/Uds.  atoan
Passé composé
(yo)   he atoado
(tú/vos  has atoado
(él/ella/Ud.  ha atoado
(nosotros-as)   hemos atoado
(vosotros-as/os  habéis atoado
(ellos-as/Uds.  han atoado
Imparfait
(yo)   atoaba
(tú/vos  atoabas
(él/ella/Ud.  atoaba
(nosostros-as)   atoábamos
(vosostros-as/os  atoabais
(ellos-as/Uds.  atoaban
Plus-que-parfait
(yo)   había atoado
(tú/vos  habías atoado
(él/ella/Ud.  había atoado
(nosotros-as)   habíamos atoado
(vosotros-as/os  habíais atoado
(ellos-as/Uds.  habían atoado
Passé simple
(yo)   atoé
(tú/vos  atoaste
(él/ella/Ud.  atoó
(nosostros-as)   atoamos
(vosostros-as/os  atoasteis
(ellos-as/Uds.  atoaron
Passé antérieur
(yo)   hube atoado
(tú/vos  hubiste atoado
(él/ella/Ud.  hubo atoado
(nosotros-as)   hubimos atoado
(vosotros-as/os  hubisteis atoado
(ellos-as/Uds.  hubieron atoado
Futur simple
(yo)   atoaré
(tú/vos  atoarás
(él/ella/Ud.  atoará
(nosostros-as)   atoaremos
(vosostros-as/os  atoaréis
(ellos-as/Uds.  atoarán
Futur antérieur
(yo)   habré atoado
(tú/vos  habrás atoado
(él/ella/Ud.  habrá atoado
(nosotros-as)   habremos atoado
(vosotros-as/os  habréis atoado
(ellos-as/Uds.  habrán atoado

Conditionnel

Présent
(yo)   atoaría
(tú/vos  atoarías
(él/ella/Ud.  atoaría
(nosostros-as)   atoaríamos
(vosostros-as/os  atoaríais
(ellos-as/Uds.  atoarían
Passé
(yo)   habría atoado
(tú/vos  habrías atoado
(él/ella/Ud.  habría atoado
(nosotros-as)   habríamos atoado
(vosotros-as/os  habríais atoado
(ellos-as/Uds.  habrían atoado

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   atoe
(tú/vos
ou (vos) 
 atoes
 atoés

(él/ella/Ud.  atoe
(nosostros-as)   atoemos
(vosostros-as/os  atoéis
(ellos-as/Uds.  atoen
Passé composé
(yo)   haya atoado
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas atoado
 hayás atoado

(él/ella/Ud.  haya atoado
(nosotros-as)   hayamos atoado
(vosotros-as/os  hayáis atoado
(ellos-as/Uds.  hayan atoado
Imparfait (en -ra)
(yo)   atoara
(tú/vos  atoaras
(él/ella/Ud.  atoara
(nosostros-as)   atoáramos
(vosostros-as/os  atoarais
(ellos-as/Uds.  atoaran
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera atoado
(tú/vos  hubieras atoado
(él/ella/Ud.  hubiera atoado
(nosotros-as)   hubiéramos atoado
(vosotros-as/os  hubierais atoado
(ellos-as/Uds.  hubieran atoado
Imparfait (en -se)
(yo)   atoase
(tú/vos  atoases
(él/ella/Ud.  atoase
(nosostros-as)   atoásemos
(vosostros-as/os  atoaseis
(ellos-as/Uds.  atoasen
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese atoado
(tú/vos  hubieses atoado
(él/ella/Ud.  hubiese atoado
(nosotros-as)   hubiésemos atoado
(vosotros-as/os  hubieseis atoado
(ellos-as/Uds.  hubiesen atoado
Futur
(yo)   atoare
(tú/vos  atoares
(él/ella/Ud.  atoare
(nosostros-as)   atoáremos
(vosostros-as/os  atoareis
(ellos-as/Uds.  atoaren
Futur antérieur
(yo)   hubiere atoado
(tú/vos  hubieres atoado
(él/ella/Ud.  hubiere atoado
(nosotros-as)   hubiéremos atoado
(vosotros-as/os  hubiereis atoado
(ellos-as/Uds.  hubieren atoado

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   —
(tú) 
ou (vos) 
 atoa
 atoá

(usted)   atoe
(nosostros-as)   atoemos
(vosostros-as)   atoad
(ustedes)   atoen