Conjugaison:espagnol/connotar

Bonjour, vous êtes venu ici pour chercher la signification du mot Conjugaison:espagnol/connotar. Dans DICTIOUS, vous trouverez non seulement toutes les significations du dictionnaire pour le mot Conjugaison:espagnol/connotar, mais vous apprendrez également son étymologie, ses caractéristiques et comment dire Conjugaison:espagnol/connotar au singulier et au pluriel. Tout ce que vous devez savoir sur le mot Conjugaison:espagnol/connotar est ici. La définition du mot Conjugaison:espagnol/connotar vous aidera à être plus précis et correct lorsque vous parlerez ou écrirez vos textes. Connaître la définition deConjugaison:espagnol/connotar, ainsi que celles d'autres mots, enrichit votre vocabulaire et vous fournit des ressources linguistiques plus nombreuses et de meilleure qualité.
Conjugaison en espagnol
connotar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

connotar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

 Mode  Formes simples Formes composées
Infinitif  connotar  haber   connotado  
Gérondif  connotando  habiendo   connotado  
Participe passé  connotado

Indicatif

Présent
(yo)   connoto
(tú/vos
ou (vos) 
 connotas
 connotás

(él/ella/Ud.  connota
(nosostros-as)   connotamos
(vosostros-as/os  connotáis
(ellos-as/Uds.  connotan
Passé composé
(yo)   he connotado
(tú/vos  has connotado
(él/ella/Ud.  ha connotado
(nosotros-as)   hemos connotado
(vosotros-as/os  habéis connotado
(ellos-as/Uds.  han connotado
Imparfait
(yo)   connotaba
(tú/vos  connotabas
(él/ella/Ud.  connotaba
(nosostros-as)   connotábamos
(vosostros-as/os  connotabais
(ellos-as/Uds.  connotaban
Plus-que-parfait
(yo)   había connotado
(tú/vos  habías connotado
(él/ella/Ud.  había connotado
(nosotros-as)   habíamos connotado
(vosotros-as/os  habíais connotado
(ellos-as/Uds.  habían connotado
Passé simple
(yo)   connoté
(tú/vos  connotaste
(él/ella/Ud.  connotó
(nosostros-as)   connotamos
(vosostros-as/os  connotasteis
(ellos-as/Uds.  connotaron
Passé antérieur
(yo)   hube connotado
(tú/vos  hubiste connotado
(él/ella/Ud.  hubo connotado
(nosotros-as)   hubimos connotado
(vosotros-as/os  hubisteis connotado
(ellos-as/Uds.  hubieron connotado
Futur simple
(yo)   connotaré
(tú/vos  connotarás
(él/ella/Ud.  connotará
(nosostros-as)   connotaremos
(vosostros-as/os  connotaréis
(ellos-as/Uds.  connotarán
Futur antérieur
(yo)   habré connotado
(tú/vos  habrás connotado
(él/ella/Ud.  habrá connotado
(nosotros-as)   habremos connotado
(vosotros-as/os  habréis connotado
(ellos-as/Uds.  habrán connotado

Conditionnel

Présent
(yo)   connotaría
(tú/vos  connotarías
(él/ella/Ud.  connotaría
(nosostros-as)   connotaríamos
(vosostros-as/os  connotaríais
(ellos-as/Uds.  connotarían
Passé
(yo)   habría connotado
(tú/vos  habrías connotado
(él/ella/Ud.  habría connotado
(nosotros-as)   habríamos connotado
(vosotros-as/os  habríais connotado
(ellos-as/Uds.  habrían connotado

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   connote
(tú/vos
ou (vos) 
 connotes
 connotés

(él/ella/Ud.  connote
(nosostros-as)   connotemos
(vosostros-as/os  connotéis
(ellos-as/Uds.  connoten
Passé composé
(yo)   haya connotado
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas connotado
 hayás connotado

(él/ella/Ud.  haya connotado
(nosotros-as)   hayamos connotado
(vosotros-as/os  hayáis connotado
(ellos-as/Uds.  hayan connotado
Imparfait (en -ra)
(yo)   connotara
(tú/vos  connotaras
(él/ella/Ud.  connotara
(nosostros-as)   connotáramos
(vosostros-as/os  connotarais
(ellos-as/Uds.  connotaran
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera connotado
(tú/vos  hubieras connotado
(él/ella/Ud.  hubiera connotado
(nosotros-as)   hubiéramos connotado
(vosotros-as/os  hubierais connotado
(ellos-as/Uds.  hubieran connotado
Imparfait (en -se)
(yo)   connotase
(tú/vos  connotases
(él/ella/Ud.  connotase
(nosostros-as)   connotásemos
(vosostros-as/os  connotaseis
(ellos-as/Uds.  connotasen
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese connotado
(tú/vos  hubieses connotado
(él/ella/Ud.  hubiese connotado
(nosotros-as)   hubiésemos connotado
(vosotros-as/os  hubieseis connotado
(ellos-as/Uds.  hubiesen connotado
Futur
(yo)   connotare
(tú/vos  connotares
(él/ella/Ud.  connotare
(nosostros-as)   connotáremos
(vosostros-as/os  connotareis
(ellos-as/Uds.  connotaren
Futur antérieur
(yo)   hubiere connotado
(tú/vos  hubieres connotado
(él/ella/Ud.  hubiere connotado
(nosotros-as)   hubiéremos connotado
(vosotros-as/os  hubiereis connotado
(ellos-as/Uds.  hubieren connotado

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   —
(tú) 
ou (vos) 
 connota
 connotá

(usted)   connote
(nosostros-as)   connotemos
(vosostros-as)   connotad
(ustedes)   connoten