Conjugaison:espagnol/consolar

Bonjour, vous êtes venu ici pour chercher la signification du mot Conjugaison:espagnol/consolar. Dans DICTIOUS, vous trouverez non seulement toutes les significations du dictionnaire pour le mot Conjugaison:espagnol/consolar, mais vous apprendrez également son étymologie, ses caractéristiques et comment dire Conjugaison:espagnol/consolar au singulier et au pluriel. Tout ce que vous devez savoir sur le mot Conjugaison:espagnol/consolar est ici. La définition du mot Conjugaison:espagnol/consolar vous aidera à être plus précis et correct lorsque vous parlerez ou écrirez vos textes. Connaître la définition deConjugaison:espagnol/consolar, ainsi que celles d'autres mots, enrichit votre vocabulaire et vous fournit des ressources linguistiques plus nombreuses et de meilleure qualité.
Conjugaison en espagnol
consolar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

consolar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

 Mode  Formes simples Formes composées
Infinitif  consolar  haber   consolado  
Gérondif  consolando  habiendo   consolado  
Participe passé  consolado

Indicatif

Présent
(yo)   consuelo
(tú/vos
ou (vos) 
 consuelas
 consolás

(él/ella/Ud.  consuela
(nosostros-as)   consolamos
(vosostros-as/os  consoláis
(ellos-as/Uds.  consuelan
Passé composé
(yo)   he consolado
(tú/vos  has consolado
(él/ella/Ud.  ha consolado
(nosotros-as)   hemos consolado
(vosotros-as/os  habéis consolado
(ellos-as/Uds.  han consolado
Imparfait
(yo)   consolaba
(tú/vos  consolabas
(él/ella/Ud.  consolaba
(nosostros-as)   consolábamos
(vosostros-as/os  consolabais
(ellos-as/Uds.  consolaban
Plus-que-parfait
(yo)   había consolado
(tú/vos  habías consolado
(él/ella/Ud.  había consolado
(nosotros-as)   habíamos consolado
(vosotros-as/os  habíais consolado
(ellos-as/Uds.  habían consolado
Passé simple
(yo)   consolé
(tú/vos  consolaste
(él/ella/Ud.  consoló
(nosostros-as)   consolamos
(vosostros-as/os  consolasteis
(ellos-as/Uds.  consolaron
Passé antérieur
(yo)   hube consolado
(tú/vos  hubiste consolado
(él/ella/Ud.  hubo consolado
(nosotros-as)   hubimos consolado
(vosotros-as/os  hubisteis consolado
(ellos-as/Uds.  hubieron consolado
Futur simple
(yo)   consolaré
(tú/vos  consolarás
(él/ella/Ud.  consolará
(nosostros-as)   consolaremos
(vosostros-as/os  consolaréis
(ellos-as/Uds.  consolarán
Futur antérieur
(yo)   habré consolado
(tú/vos  habrás consolado
(él/ella/Ud.  habrá consolado
(nosotros-as)   habremos consolado
(vosotros-as/os  habréis consolado
(ellos-as/Uds.  habrán consolado

Conditionnel

Présent
(yo)   consolaría
(tú/vos  consolarías
(él/ella/Ud.  consolaría
(nosostros-as)   consolaríamos
(vosostros-as/os  consolaríais
(ellos-as/Uds.  consolarían
Passé
(yo)   habría consolado
(tú/vos  habrías consolado
(él/ella/Ud.  habría consolado
(nosotros-as)   habríamos consolado
(vosotros-as/os  habríais consolado
(ellos-as/Uds.  habrían consolado

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   consuele
(tú/vos
ou (vos) 
 consueles
 consolés

(él/ella/Ud.  consuele
(nosostros-as)   consolemos
(vosostros-as/os  consoléis
(ellos-as/Uds.  consuelen
Passé composé
(yo)   haya consolado
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas consolado
 hayás consolado

(él/ella/Ud.  haya consolado
(nosotros-as)   hayamos consolado
(vosotros-as/os  hayáis consolado
(ellos-as/Uds.  hayan consolado
Imparfait (en -ra)
(yo)   consolara
(tú/vos  consolaras
(él/ella/Ud.  consolara
(nosostros-as)   consoláramos
(vosostros-as/os  consolarais
(ellos-as/Uds.  consolaran
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera consolado
(tú/vos  hubieras consolado
(él/ella/Ud.  hubiera consolado
(nosotros-as)   hubiéramos consolado
(vosotros-as/os  hubierais consolado
(ellos-as/Uds.  hubieran consolado
Imparfait (en -se)
(yo)   consolase
(tú/vos  consolases
(él/ella/Ud.  consolase
(nosostros-as)   consolásemos
(vosostros-as/os  consolaseis
(ellos-as/Uds.  consolasen
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese consolado
(tú/vos  hubieses consolado
(él/ella/Ud.  hubiese consolado
(nosotros-as)   hubiésemos consolado
(vosotros-as/os  hubieseis consolado
(ellos-as/Uds.  hubiesen consolado
Futur
(yo)   consolare
(tú/vos  consolares
(él/ella/Ud.  consolare
(nosostros-as)   consoláremos
(vosostros-as/os  consolareis
(ellos-as/Uds.  consolaren
Futur antérieur
(yo)   hubiere consolado
(tú/vos  hubieres consolado
(él/ella/Ud.  hubiere consolado
(nosotros-as)   hubiéremos consolado
(vosotros-as/os  hubiereis consolado
(ellos-as/Uds.  hubieren consolado

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   —
(tú) 
ou (vos) 
 consuela
 consolá

(usted)   consuele
(nosostros-as)   consolemos
(vosostros-as)   consolad
(ustedes)   consuelen