Conjugaison:espagnol/jurar

Bonjour, vous êtes venu ici pour chercher la signification du mot Conjugaison:espagnol/jurar. Dans DICTIOUS, vous trouverez non seulement toutes les significations du dictionnaire pour le mot Conjugaison:espagnol/jurar, mais vous apprendrez également son étymologie, ses caractéristiques et comment dire Conjugaison:espagnol/jurar au singulier et au pluriel. Tout ce que vous devez savoir sur le mot Conjugaison:espagnol/jurar est ici. La définition du mot Conjugaison:espagnol/jurar vous aidera à être plus précis et correct lorsque vous parlerez ou écrirez vos textes. Connaître la définition deConjugaison:espagnol/jurar, ainsi que celles d'autres mots, enrichit votre vocabulaire et vous fournit des ressources linguistiques plus nombreuses et de meilleure qualité.
Conjugaison en espagnol
jurar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

jurar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

 Mode  Formes simples Formes composées
Infinitif  jurar  haber   jurado  
Gérondif  jurando  habiendo   jurado  
Participe passé  jurado

Indicatif

Présent
(yo)   juro
(tú/vos
ou (vos) 
 juras
 jurás

(él/ella/Ud.  jura
(nosostros-as)   juramos
(vosostros-as/os  juráis
(ellos-as/Uds.  juran
Passé composé
(yo)   he jurado
(tú/vos  has jurado
(él/ella/Ud.  ha jurado
(nosotros-as)   hemos jurado
(vosotros-as/os  habéis jurado
(ellos-as/Uds.  han jurado
Imparfait
(yo)   juraba
(tú/vos  jurabas
(él/ella/Ud.  juraba
(nosostros-as)   jurábamos
(vosostros-as/os  jurabais
(ellos-as/Uds.  juraban
Plus-que-parfait
(yo)   había jurado
(tú/vos  habías jurado
(él/ella/Ud.  había jurado
(nosotros-as)   habíamos jurado
(vosotros-as/os  habíais jurado
(ellos-as/Uds.  habían jurado
Passé simple
(yo)   juré
(tú/vos  juraste
(él/ella/Ud.  juró
(nosostros-as)   juramos
(vosostros-as/os  jurasteis
(ellos-as/Uds.  juraron
Passé antérieur
(yo)   hube jurado
(tú/vos  hubiste jurado
(él/ella/Ud.  hubo jurado
(nosotros-as)   hubimos jurado
(vosotros-as/os  hubisteis jurado
(ellos-as/Uds.  hubieron jurado
Futur simple
(yo)   juraré
(tú/vos  jurarás
(él/ella/Ud.  jurará
(nosostros-as)   juraremos
(vosostros-as/os  juraréis
(ellos-as/Uds.  jurarán
Futur antérieur
(yo)   habré jurado
(tú/vos  habrás jurado
(él/ella/Ud.  habrá jurado
(nosotros-as)   habremos jurado
(vosotros-as/os  habréis jurado
(ellos-as/Uds.  habrán jurado

Conditionnel

Présent
(yo)   juraría
(tú/vos  jurarías
(él/ella/Ud.  juraría
(nosostros-as)   juraríamos
(vosostros-as/os  juraríais
(ellos-as/Uds.  jurarían
Passé
(yo)   habría jurado
(tú/vos  habrías jurado
(él/ella/Ud.  habría jurado
(nosotros-as)   habríamos jurado
(vosotros-as/os  habríais jurado
(ellos-as/Uds.  habrían jurado

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   jure
(tú/vos
ou (vos) 
 jures
 jurés

(él/ella/Ud.  jure
(nosostros-as)   juremos
(vosostros-as/os  juréis
(ellos-as/Uds.  juren
Passé composé
(yo)   haya jurado
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas jurado
 hayás jurado

(él/ella/Ud.  haya jurado
(nosotros-as)   hayamos jurado
(vosotros-as/os  hayáis jurado
(ellos-as/Uds.  hayan jurado
Imparfait (en -ra)
(yo)   jurara
(tú/vos  juraras
(él/ella/Ud.  jurara
(nosostros-as)   juráramos
(vosostros-as/os  jurarais
(ellos-as/Uds.  juraran
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera jurado
(tú/vos  hubieras jurado
(él/ella/Ud.  hubiera jurado
(nosotros-as)   hubiéramos jurado
(vosotros-as/os  hubierais jurado
(ellos-as/Uds.  hubieran jurado
Imparfait (en -se)
(yo)   jurase
(tú/vos  jurases
(él/ella/Ud.  jurase
(nosostros-as)   jurásemos
(vosostros-as/os  juraseis
(ellos-as/Uds.  jurasen
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese jurado
(tú/vos  hubieses jurado
(él/ella/Ud.  hubiese jurado
(nosotros-as)   hubiésemos jurado
(vosotros-as/os  hubieseis jurado
(ellos-as/Uds.  hubiesen jurado
Futur
(yo)   jurare
(tú/vos  jurares
(él/ella/Ud.  jurare
(nosostros-as)   juráremos
(vosostros-as/os  jurareis
(ellos-as/Uds.  juraren
Futur antérieur
(yo)   hubiere jurado
(tú/vos  hubieres jurado
(él/ella/Ud.  hubiere jurado
(nosotros-as)   hubiéremos jurado
(vosotros-as/os  hubiereis jurado
(ellos-as/Uds.  hubieren jurado

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   —
(tú) 
ou (vos) 
 jura
 jurá

(usted)   jure
(nosostros-as)   juremos
(vosostros-as)   jurad
(ustedes)   juren