Conjugaison:français/ischémier

Bonjour, vous êtes venu ici pour chercher la signification du mot Conjugaison:français/ischémier. Dans DICTIOUS, vous trouverez non seulement toutes les significations du dictionnaire pour le mot Conjugaison:français/ischémier, mais vous apprendrez également son étymologie, ses caractéristiques et comment dire Conjugaison:français/ischémier au singulier et au pluriel. Tout ce que vous devez savoir sur le mot Conjugaison:français/ischémier est ici. La définition du mot Conjugaison:français/ischémier vous aidera à être plus précis et correct lorsque vous parlerez ou écrirez vos textes. Connaître la définition deConjugaison:français/ischémier, ainsi que celles d'autres mots, enrichit votre vocabulaire et vous fournit des ressources linguistiques plus nombreuses et de meilleure qualité.
Conjugaison en français
ischémier
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1-ier}}

Conjugaison de ischémier, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Note

  • Le doublement du i aux 1re et 2e personnes du pluriel de l’imparfait de l’indicatif et du présent du subjonctif des verbes en -ier est régulier.



Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ ischémie \ʒ‿ is.ke.mi\
tu  ischémies \ty  is.ke.mi\
il/elle/on  ischémie \ is.ke.mi\
nous  ischémions \nu.z‿ is.ke.mjɔ̃\
vous  ischémiez \vu.z‿ is.ke.mje\
ils/elles  ischémient \.z‿ is.ke.mi\
Passé composé
j’ai  ischémié  \ʒ‿e is.ke.mje\
tu as  ischémié  \ty a.z‿is.ke.mje\
il/elle/on a  ischémié  \‿a.is.ke.mje\
nous avons  ischémié  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿is.ke.mje\
vous avez  ischémié  \vu.z‿a.ve.z‿is.ke.mje\
ils/elles ont  ischémié  \l.z‿ɔ̃.t‿is.ke.mje\
Imparfait
j’ ischémiais \ʒ‿ is.ke.mjɛ\
tu  ischémiais \ty  is.ke.mjɛ\
il/elle/on  ischémiait \ is.ke.mjɛ\
nous  ischémiions \nu.z‿ is.ke.mij.jɔ̃\
vous  ischémiiez \vu.z‿ is.ke.mij.je\
ils/elles  ischémiaient \.z‿ is.ke.mjɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  ischémié  \ʒ‿a.vɛ.z‿is.ke.mje\
tu avais  ischémié  \ty a.vɛ.z‿is.ke.mje\
il/elle/on avait  ischémié  \‿a.vɛ.t‿is.ke.mje\
nous avions  ischémié  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿is.ke.mje\
vous aviez  ischémié  \vu.z‿a.vje.z‿is.ke.mje\
ils/elles avaient  ischémié  \l.z‿a.vɛ.t‿is.ke.mje\
Passé simple
j’ ischémiai \ʒ‿ is.ke.mje\
tu  ischémias \ty  is.ke.mja\
il/elle/on  ischémia \ is.ke.mja\
nous  ischémiâmes \nu.z‿ is.ke.mjam\
vous  ischémiâtes \vu.z‿ is.ke.mjat\
ils/elles  ischémièrent \.z‿ is.ke.mjɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  ischémié  \ʒ‿y.z‿is.ke.mje\
tu eus  ischémié  \ty y.z‿is.ke.mje\
il/elle/on eut  ischémié  \‿y.t‿is.ke.mje\
nous eûmes  ischémié  \nu.z‿ym.z‿is.ke.mje\
vous eûtes  ischémié  \vu.z‿yt.z‿is.ke.mje\
ils/elles eurent  ischémié  \l.z‿yʁ.t‿is.ke.mje\
Futur simple
j’ ischémierai \ʒ‿ is.ke.mi.ʁe\
tu  ischémieras \ty  is.ke.mi.ʁa\
il/elle/on  ischémiera \ is.ke.mi.ʁa\
nous  ischémierons \nu.z‿ is.ke.mi.ʁɔ̃\
vous  ischémierez \vu.z‿ is.ke.mi.ʁe\
ils/elles  ischémieront \.z‿ is.ke.mi.ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  ischémié  \ʒ‿o.ʁe is.ke.mje\
tu auras  ischémié  \ty o.ʁa.z‿is.ke.mje\
il/elle/on aura  ischémié  \‿o.ʁa is.ke.mje\
nous aurons  ischémié  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿is.ke.mje\
vous aurez  ischémié  \vu.z‿o.ʁe.z‿is.ke.mje\
ils/elles auront  ischémié  \l.z‿o.ʁɔ̃.t‿is.ke.mje\

Subjonctif

Présent
que j’ ischémie \kə ʒ‿ is.ke.mi\
que tu  ischémies \kə ty  is.ke.mi\
qu’il/elle/on  ischémie \k‿‿ is.ke.mi\
que nous  ischémiions \kə nu.z‿ is.ke.mij.jɔ̃\
que vous  ischémiiez \kə vu.z‿ is.ke.mij.je\
qu’ils/elles  ischémient \k‿.z‿ is.ke.mi\
Passé
que j’aie  ischémié  \kə ʒ‿ɛ is.ke.mje\
que tu aies  ischémié  \kə ty ɛ.z‿is.ke.mje\
qu’il/elle/on ait  ischémié  \k‿‿ɛ.t‿is.ke.mje\
que nous ayons  ischémié  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿is.ke.mje\
que vous ayez  ischémié  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿is.ke.mje\
qu’ils/elles aient  ischémié  \k‿l.z‿ɛ.t‿is.ke.mje\
Imparfait
que j’ ischémiasse \kə ʒ‿ is.ke.mjas\
que tu  ischémiasses \kə ty  is.ke.mjas\
qu’il/elle/on  ischémiât \k‿‿ is.ke.mja\
que nous  ischémiassions \kə nu.z‿ is.ke.mja.sjɔ̃\
que vous  ischémiassiez \kə vu.z‿ is.ke.mja.sje\
qu’ils/elles  ischémiassent \k‿.z‿ is.ke.mjas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  ischémié  \kə ʒ‿ys is.ke.mje\
que tu eusses  ischémié  \kə ty ys.z‿is.ke.mje\
qu’il/elle/on eût  ischémié  \k‿‿y.t‿is.ke.mje\
que nous eussions  ischémié  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿is.ke.mje\
que vous eussiez  ischémié  \kə vu.z‿y.sje.z‿is.ke.mje\
qu’ils/elles eussent  ischémié  \k‿l.z‿ys.t‿is.ke.mje\

Conditionnel

Présent
j’ ischémierais \ʒ‿ is.ke.mi.ʁɛ\
tu  ischémierais \ty  is.ke.mi.ʁɛ\
il/elle/on  ischémierait \ is.ke.mi.ʁɛ\
nous  ischémierions \nu.z‿ is.ke.mi.ʁjɔ̃\
vous  ischémieriez \vu.z‿ is.ke.mi.ʁje\
ils/elles  ischémieraient \.z‿ is.ke.mi.ʁɛ\
Passé
j’aurais  ischémié  \ʒ‿o.ʁɛ.z‿is.ke.mje\
tu aurais  ischémié  \ty o.ʁɛ.z‿is.ke.mje\
il/elle/on aurait  ischémié  \‿o.ʁɛ.t‿is.ke.mje\
nous aurions  ischémié  \nu.z‿o.ʁjɔ̃.z‿is.ke.mje\
vous auriez  ischémié  \vu.z‿o.ʁje.z‿is.ke.mje\
ils/elles auraient  ischémié  \l.z‿o.ʁɛ.t‿is.ke.mje\

Impératif

Présent
  ischémie  \is.ke.mi\
  ischémions  \is.ke.mjɔ̃\
  ischémiez  \is.ke.mje\
Passé
 aie  ischémié   \ɛ is.ke.mje\ 
 ayons  ischémié   \ɛ.jɔ̃.z‿is.ke.mje\ 
 ayez  ischémié   \ɛ.je.z‿is.ke.mje\