Conjugaison:grec ancien/φθείρω

Présent : φθείρω, φθείρομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	φθείρω	φθείρεις	φθείρει	φθείρετον	φθείρετον	φθείρομεν	φθείρετε	φθείρουσῐ/ φθείρουσῐν
	subjonctif	φθείρω	φθείρῃς	φθείρῃ	φθείρητον	φθείρητον	φθείρωμεν	φθείρητε	φθείρωσῐ/ φθείρωσῐν
	optatif	φθείροιμῐ	φθείροις	φθείροι	φθείροιτον	φθειροίτην	φθείροιμεν	φθείροιτε	φθείροιεν
	impératif		φθεῖρε	φθειρέτω	φθείρετον	φθειρέτων		φθείρετε	φθειρόντων
moyen/ passif	indicatif	φθείρομαι	φθείρει/ φθείρῃ	φθείρεται	φθείρεσθον	φθείρεσθον	φθειρόμεθᾰ	φθείρεσθε	φθείρονται
	subjonctif	φθείρωμαι	φθείρῃ	φθείρηται	φθείρησθον	φθείρησθον	φθειρώμεθᾰ	φθείρησθε	φθείρωνται
	optatif	φθειροίμην	φθείροιο	φθείροιτο	φθείροισθον	φθειροίσθην	φθειροίμεθᾰ	φθείροισθε	φθείροιντο
	impératif		φθείρου	φθειρέσθω	φθείρεσθον	φθειρέσθων		φθείρεσθε	φθειρέσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		φθείρειν				φθείρεσθαι
participe	m	φθείρων				φθειρόμενος
	f	φθείρουσᾰ				φθειρομένη
	n	φθεῖρον				φθειρόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

Imparfait : ἔφθειρον, ἐφθειρόμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἔφθειρον	ἔφθειρες	ἔφθειρε/ ἔφθειρεν	ἐφθείρετον	ἐφθειρέτην	ἐφθείρομεν	ἐφθείρετε	ἔφθειρον
moyen/ passif	indicatif	ἐφθειρόμην	ἐφθείρου	ἐφθείρετο	ἐφθείρεσθον	ἐφθειρέσθην	ἐφθειρόμεθᾰ	ἐφθείρεσθε	ἐφθείροντο
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

Futur : φθερῶ, φθεροῦμαι, φθαρήσομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	φθερῶ	φθερεῖς	φθερεῖ	φθερεῖτον	φθερεῖτον	φθεροῦμεν	φθερεῖτε	φθεροῦσῐ/ φθεροῦσῐν
actif	optatif	φθεροίην/ φθεροῖμῐ	φθεροίης/ φθεροῖς	φθεροίη/ φθεροῖ	φθεροίητον/ φθεροῖτον	φθεροιήτην/ φθεροίτην	φθεροίημεν/ φθεροῖμεν	φθεροίητε/ φθεροῖτε	φθεροίησᾰν/ φθεροῖεν
moyen	indicatif	φθεροῦμαι	φθερεῖ/ φθερῇ	φθερεῖται	φθερεῖσθον	φθερεῖσθον	φθερούμεθᾰ	φθερεῖσθε	φθεροῦνται
moyen	optatif	φθεροίμην	φθεροῖο	φθεροῖτο	φθεροῖσθον	φθεροίσθην	φθεροίμεθᾰ	φθεροῖσθε	φθεροῖντο
passif	indicatif	φθαρήσομαι	φθαρήσει/ φθαρήσῃ	φθαρήσεται	φθαρήσεσθον	φθαρήσεσθον	φθαρησόμεθᾰ	φθαρήσεσθε	φθαρήσονται
passif	optatif	φθαρησοίμην	φθαρήσοιο	φθαρήσοιτο	φθαρήσοισθον	φθαρησοίσθην	φθαρησοίμεθᾰ	φθαρήσοισθε	φθαρήσοιντο
		actif			moyen		passif
infinitif		φθερεῖν			φθερεῖσθαι		φθαρήσεσθαι
participe	m	φθερῶν			φθερούμενος		φθαρησόμενος
	f	φθεροῦσᾰ			φθερουμένη		φθαρησομένη
	n	φθεροῦν			φθερούμενον		φθαρησόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes. Ce modèle d'inflexion comportait originellement un sigma (i.e. *φθερέσω), qui a été abandonné très tôt dans l'histoire du grec ancien.

Futur : φθερέω, φθερέομαι, φθαρήσομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	φθερέω	φθερέεις	φθερέει	φθερέετον	φθερέετον	φθερέομεν	φθερέετε	φθερέουσῐ/ φθερέουσῐν
actif	optatif	φθερέοιμῐ	φθερέοις	φθερέοι	φθερέοιτον	φθερεοίτην	φθερέοιμεν	φθερέοιτε	φθερέοιεν
moyen	indicatif	φθερέομαι	φθερέει/ φθερέῃ	φθερέεται	φθερέεσθον	φθερέεσθον	φθερεόμεθᾰ	φθερέεσθε	φθερέονται
moyen	optatif	φθερεοίμην	φθερέοιο	φθερέοιτο	φθερέοισθον	φθερεοίσθην	φθερεοίμεθᾰ	φθερέοισθε	φθερέοιντο
passif	indicatif	φθαρήσομαι	φθαρήσει/ φθαρήσῃ	φθαρήσεται	φθαρήσεσθον	φθαρήσεσθον	φθαρησόμεθᾰ	φθαρήσεσθε	φθαρήσονται
passif	optatif	φθαρησοίμην	φθαρήσοιο	φθαρήσοιτο	φθαρήσοισθον	φθαρησοίσθην	φθαρησοίμεθᾰ	φθαρήσοισθε	φθαρήσοιντο
		actif			moyen		passif
infinitif		φθερέειν			φθερέεσθαι		φθαρήσεσθαι
participe	m	φθερέων			φθερεόμενος		φθαρησόμενος
	f	φθερέουσᾰ			φθερεομένη		φθαρησομένη
	n	φθέρεον			φθερεόμενον		φθαρησόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

Aoriste : ἔφθειρᾰ, ἐφθειράμην, ἐφθάρην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἔφθειρᾰ	ἔφθειρᾰς	ἔφθειρε/ ἔφθειρεν	ἐφθείρᾰτον	ἐφθειράτην	ἐφθείρᾰμεν	ἐφθείρᾰτε	ἔφθειρᾰν
	subjonctif	φθείρω	φθείρῃς	φθείρῃ	φθείρητον	φθείρητον	φθείρωμεν	φθείρητε	φθείρωσῐ/ φθείρωσῐν
	optatif	φθείραιμῐ	φθείραις/ φθείρειᾰς	φθείραι/ φθείρειε/ φθείρειεν	φθείραιτον	φθειραίτην	φθείραιμεν	φθείραιτε	φθείραιεν/ φθείρειᾰν
	impératif		φθεῖρον	φθειράτω	φθείρᾰτον	φθειράτων		φθείρᾰτε	φθειράντων
moyen	indicatif	ἐφθειράμην	ἐφθείρω	ἐφθείρᾰτο	ἐφθείρᾰσθον	ἐφθειράσθην	ἐφθειράμεθᾰ	ἐφθείρᾰσθε	ἐφθείρᾰντο
	subjonctif	φθείρωμαι	φθείρῃ	φθείρηται	φθείρησθον	φθείρησθον	φθειρώμεθᾰ	φθείρησθε	φθείρωνται
	optatif	φθειραίμην	φθείραιο	φθείραιτο	φθείραισθον	φθειραίσθην	φθειραίμεθᾰ	φθείραισθε	φθείραιντο
	impératif		φθεῖραι	φθειράσθω	φθείρᾰσθον	φθειράσθων		φθείρᾰσθε	φθειράσθων
passif	indicatif	ἐφθάρην	ἐφθάρης	ἐφθάρη	ἐφθάρητον	ἐφθᾰρήτην	ἐφθάρημεν	ἐφθάρητε	ἐφθάρησᾰν
	subjonctif	φθᾰρῶ	φθᾰρῇς	φθᾰρῇ	φθᾰρῆτον	φθᾰρῆτον	φθᾰρῶμεν	φθᾰρῆτε	φθᾰρῶσῐ/ φθᾰρῶσῐν
	optatif	φθᾰρείην	φθᾰρείης	φθᾰρείη	φθᾰρεῖτον/ φθᾰρείητον	φθᾰρείτην/ φθᾰρειήτην	φθᾰρεῖμεν/ φθᾰρείημεν	φθᾰρεῖτε/ φθᾰρείητε	φθᾰρεῖεν/ φθᾰρείησᾰν
	impératif		φθάρηθῐ	φθᾰρήτω	φθάρητον	φθᾰρήτων		φθάρητε	φθᾰρέντων
		actif			moyen		passif
infinitif		φθεῖραι			φθείρᾰσθαι		φθᾰρῆναι
participe	m	φθείρᾱς			φθειράμενος		φθᾰρείς
	f	φθείρᾱσᾰ			φθειρᾰμένη		φθᾰρεῖσᾰ
	n	φθεῖρᾰν			φθειράμενον		φθᾰρέν
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

Parfait : ἔφθαρκᾰ, ἔφθαρμαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἔφθαρκᾰ	ἔφθαρκᾰς	ἔφθαρκε/ ἔφθαρκεν	ἐφθάρκᾰτον	ἐφθάρκᾰτον	ἐφθάρκᾰμεν	ἐφθάρκᾰτε	ἐφθάρκᾱσῐ/ ἐφθάρκᾱσῐν
	subjonctif	ἐφθαρκὼς ὦ/ ἐφθάρκω	ἐφθαρκὼς ᾖς/ ἐφθάρκῃς	ἐφθαρκὼς ᾖ/ ἐφθάρκῃ	ἐφθαρκότε ἦτον/ ἐφθάρκητον	ἐφθαρκότε ἦτον/ ἐφθάρκητον	ἐφθαρκότες ὦμεν/ ἐφθάρκωμεν	ἐφθαρκότες ἦτε/ ἐφθάρκητε	ἐφθαρκότες ὦσῐ/ ἐφθάρκωσῐ/ ἐφθάρκωσῐν
	optatif	ἐφθαρκὼς εἴην/ ἐφθάρκοιμῐ/ ἐφθαρκοίην	ἐφθαρκὼς εἴης/ ἐφθάρκοις/ ἐφθαρκοίης	ἐφθαρκὼς εἴη/ ἐφθάρκοι/ ἐφθαρκοίη	ἐφθαρκότε εἴητον/ ἐφθαρκότε εἶτον/ ἐφθάρκοιτον	ἐφθαρκὀτε εἰήτην/ ἐφθαρκότε εἴτην/ ἐφθαρκοίτην	ἐφθαρκότες εἴημεν/ ἐφθαρκότες εἶμεν/ ἐφθάρκοιμεν	ἐφθαρκότες εἴητε/ ἐφθαρκότες εἶτε/ ἐφθάρκοιτε	ἐφθαρκότες εἴησᾰν/ ἐφθαρκότε εἶεν/ ἐφθάρκοιεν
	impératif		ἐφθαρκὼς ἴσθῐ	ἐφθαρκὼς ἔστω	ἐφθαρκότε ἔστον	ἐφθαρκότε ἔστων		ἐφθαρκότες ἔστε	ἐφθαρκότες ὄντων
moyen/ passif	indicatif	ἔφθαρμαι	ἔφθαρσαι	ἔφθαρται	ἔφθαρθον	ἔφθαρθον	ἐφθάρμεθᾰ	ἔφθαρθε	ἐφθαρμένοι εἰσί
	subjonctif	ἐφθαρμένος ὦ	ἐφθαρμένος ᾖς	ἐφθαρμένος ᾖ	ἐφθαρμένω ἦτον	ἐφθαρμένω ἦτον	ἐφθαρμένοι ὦμεν	ἐφθαρμένοι ἦτε	ἐφθαρμένοι ὦσῐ/ ἐφθαρμένοι ὦσῐν
	optatif	ἐφθαρμένος εἴην	ἐφθαρμένος εἴης	ἐφθαρμένος εἴη	ἐφθαρμένοι εἴητον/ ἐφθαρμένοι εἶτον	ἐφθαρμένω εἰήτην/ ἐφθαρμένω εἴτην	ἐφθαρμένοι εἴημεν/ ἐφθαρμένοι εἶμεν	ἐφθαρμένοι εἴητε/ ἐφθαρμένοι εἶτε	ἐφθαρμένοι εἴησᾰν/ ἐφθαρμένοι εἶεν
	impératif		ἔφθαρσο	ἐφθάρθω	ἔφθαρθον	ἐφθάρθων		ἔφθαρθε	ἐφθάρθων
		actif				moyen/passif
infinitif		ἐφθαρκέναι				ἐφθᾶρθαι
participe	m	ἐφθαρκώς				ἐφθαρμένος
	f	ἐφθαρκυῖᾰ				ἐφθαρμένη
	n	ἐφθαρκός				ἐφθαρμένον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

Parfait : ἔφθορᾰ

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἔφθορᾰ	ἔφθορᾰς	ἔφθορε/ ἔφθορεν	ἐφθόρᾰτον	ἐφθόρᾰτον	ἐφθόρᾰμεν	ἐφθόρᾰτε	ἐφθόρᾱσῐ/ ἐφθόρᾱσῐν
	subjonctif	ἐφθορὼς ὦ/ ἐφθόρω	ἐφθορὼς ᾖς/ ἐφθόρῃς	ἐφθορὼς ᾖ/ ἐφθόρῃ	ἐφθορότε ἦτον/ ἐφθόρητον	ἐφθορότε ἦτον/ ἐφθόρητον	ἐφθορότες ὦμεν/ ἐφθόρωμεν	ἐφθορότες ἦτε/ ἐφθόρητε	ἐφθορότες ὦσῐ/ ἐφθόρωσῐ/ ἐφθόρωσῐν
	optatif	ἐφθορὼς εἴην/ ἐφθόροιμῐ/ ἐφθοροίην	ἐφθορὼς εἴης/ ἐφθόροις/ ἐφθοροίης	ἐφθορὼς εἴη/ ἐφθόροι/ ἐφθοροίη	ἐφθορότε εἴητον/ ἐφθορότε εἶτον/ ἐφθόροιτον	ἐφθορὀτε εἰήτην/ ἐφθορότε εἴτην/ ἐφθοροίτην	ἐφθορότες εἴημεν/ ἐφθορότες εἶμεν/ ἐφθόροιμεν	ἐφθορότες εἴητε/ ἐφθορότες εἶτε/ ἐφθόροιτε	ἐφθορότες εἴησᾰν/ ἐφθορότε εἶεν/ ἐφθόροιεν
	impératif		ἐφθορὼς ἴσθῐ	ἐφθορὼς ἔστω	ἐφθορότε ἔστον	ἐφθορότε ἔστων		ἐφθορότες ἔστε	ἐφθορότες ὄντων
		actif
infinitif		ἐφθορέναι
participe	m	ἐφθορώς
	f	ἐφθορυῖᾰ
	n	ἐφθορός
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

Plus-que-parfait : ἐφθάρκειν/ἐφθάρκη, ἐφθάρμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἐφθάρκειν/ ἐφθάρκη	ἐφθάρκεις/ ἐφθάρκης	ἐφθάρκει/ ἐφθάρκειν	ἐφθάρκετον	ἐφθᾰρκέτην	ἐφθάρκεμεν	ἐφθάρκετε	ἐφθάρκεσᾰν
moyen/ passif	indicatif	ἐφθάρμην	ἔφθᾰρσο	ἔφθᾰρτο	ἔφθᾰρθον	ἐφθάρθην	ἐφθάρμεθᾰ	ἔφθᾰρθε	μένοι ἦσᾰν
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

Conjugaison:grec ancien/φθείρω

Wikious

Sapientia

Scientia

Boobota

Sagapedia

Wikithot