Conjugaison:latin/amento

Bonjour, vous êtes venu ici pour chercher la signification du mot Conjugaison:latin/amento. Dans DICTIOUS, vous trouverez non seulement toutes les significations du dictionnaire pour le mot Conjugaison:latin/amento, mais vous apprendrez également son étymologie, ses caractéristiques et comment dire Conjugaison:latin/amento au singulier et au pluriel. Tout ce que vous devez savoir sur le mot Conjugaison:latin/amento est ici. La définition du mot Conjugaison:latin/amento vous aidera à être plus précis et correct lorsque vous parlerez ou écrirez vos textes. Connaître la définition deConjugaison:latin/amento, ainsi que celles d'autres mots, enrichit votre vocabulaire et vous fournit des ressources linguistiques plus nombreuses et de meilleure qualité.


Conjugaison de amentō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
amentāre amentavisse amentatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
amentārī amentatus, -a, -um esse amentatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
amentatum, amentatū

Participe présent actif
amentans, -antis
Participe futur actif
amentatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
amentatus, -a, -um
Adjectif verbal
amentandus, -a, -um

  Nominatif : amentāre
Accusatif : amentāre
Accusatif avec prép. : amentandum
Génitif : amentandī
Datif : amentandō
Ablatif : amentandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
amentā
amentāte

Futur
2PS : amentātō
3PS : amentātō
2PP : amentātōte
3PP : amentantō

  Présent
amentāre
amentāminī

Futur
2PS : amentātor
3PS : amentātor
2PP : -
3PP : amentantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
amentō amentābam amentābō
amentās amentābās amentābis
amentāt amentābat amentābit
amentāmus amentābāmus amentābimus
amentātis amentābātis amentābitis
amentant amentābant amentābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
amentavī amentaveram amentaverō
amentavistī amentaverās amentaveris
amentavit amentaverat amentaverit
amentavimus amentaverāmus amentaverimus
amentavistis amentaveratis amentaveritis
amentavērunt (amentavēre) amentaverant amentaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
amentem amentārem
amentēs amentārēs
amentet amentāret
amentēmus amentārēmus
amentētis amentārētis
amentent amentārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
amentaverim amentavissem
amentaverīs amentavissēs
amentaverit amentavisset
amentaverīmus amentavissēmus
amentaverītis amentavissētis
amentaverint amentavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
amentor amentabar amentābor
amentāris (amentāre) amentabāris (amentabāre) amentāberis (amentābere)
amentātur amentabātur amentābitur
amentāmur amentabāmur amentābimur
amentāminī amentabāminī amentābiminī
amentāntur amentabantur amentābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
amentatus sum amentatus eram amentatus erō
amentatus es amentatus erās amentatus eris
amentatus est amentatus erat amentatus erit
amentati sumus amentati erāmus amentati erimus
amentati estis amentati erātis amentati eritis
amentati sunt amentati erant amentati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
amenter amentārer
amentēris (amentēre) amentārēris (amentārēre)
amentētur amentārētur
amentēmur amentārēmur
amentēminī amentārēminī
amententur amentārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
amentatus sim amentatus essem
amentatus sīs amentatus essēs
amentatus sit amentatus esset
amentati sīmus amentati essēmus
amentati sītis amentati essētis
amentati sint amentati essent