Conjugaison:latin/attestor

Bonjour, vous êtes venu ici pour chercher la signification du mot Conjugaison:latin/attestor. Dans DICTIOUS, vous trouverez non seulement toutes les significations du dictionnaire pour le mot Conjugaison:latin/attestor, mais vous apprendrez également son étymologie, ses caractéristiques et comment dire Conjugaison:latin/attestor au singulier et au pluriel. Tout ce que vous devez savoir sur le mot Conjugaison:latin/attestor est ici. La définition du mot Conjugaison:latin/attestor vous aidera à être plus précis et correct lorsque vous parlerez ou écrirez vos textes. Connaître la définition deConjugaison:latin/attestor, ainsi que celles d'autres mots, enrichit votre vocabulaire et vous fournit des ressources linguistiques plus nombreuses et de meilleure qualité.


Conjugaison de attestōr


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
attestārī attestatus, -a, -um esse attestatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
- - -
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
attestatum, attestatū

Participe présent actif
attestans, -antis
Participe futur actif
attestatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
attestatus, -a, -um
Adjectif verbal
attestandus, -a, -um

  Nominatif : attestāri
Accusatif : attestāri
Accusatif avec prép. : attestandum
Génitif : attestandī
Datif : attestandō
Ablatif : attestandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
attestāre
attestaminī

Futur
2PS : attestātō , attestator
3PS : attestātō , attestator
2PP : attestātōte
3PP : attestantō , attestauntor

  -
INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
attestor attestābar attestābor
attestāris (-re) attestābāris (-re) attestāberis (-re)
attestātur attestābatur attestābit
attestāmur attestābāmur attestābimur
attestāminī attestābāminī attestābiminī
attestantur attestābantur attestābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
attestatus, -a sum attestatus, -a eram attestatus, -a erō
attestatus, -a es attestatus, -a erās attestatus, -a eris
attestatus, -a, -um est attestatus, -a, -um erat attestatus, -a, -um erit
attestatī, -ae, -a sumus attestatī, -ae, -a erāmus attestatī, -ae, -a erimus
attestatī, -ae, -a estis attestatī, -ae, -a erātis attestatī, -ae, -a eritis
attestatī, -ae, -a sunt attestatī, -ae, -a erant attestatī, -ae, -a erint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
attester attestārer
attestēris (-re) attestārēris (-re)
attestetur attestāretur
attestēmur attestārēmur
attestēminī attestārēminī
attestentur attestārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
attestatus, -a sim attestatus, -a essem
attestatus, -a sīs attestatus, -a essēs
attestatus, -a, -um sit attestatus, -a, -um esset
attestatī, -ae, -a sīmus attestatī, -ae, -a essēmus
attestatī, -ae, -a sitis attestatī, -ae, -a essētis
attestatī, -ae, -a sint attestatī, -ae, -a essent