Conjugaison:latin/criminor

Bonjour, vous êtes venu ici pour chercher la signification du mot Conjugaison:latin/criminor. Dans DICTIOUS, vous trouverez non seulement toutes les significations du dictionnaire pour le mot Conjugaison:latin/criminor, mais vous apprendrez également son étymologie, ses caractéristiques et comment dire Conjugaison:latin/criminor au singulier et au pluriel. Tout ce que vous devez savoir sur le mot Conjugaison:latin/criminor est ici. La définition du mot Conjugaison:latin/criminor vous aidera à être plus précis et correct lorsque vous parlerez ou écrirez vos textes. Connaître la définition deConjugaison:latin/criminor, ainsi que celles d'autres mots, enrichit votre vocabulaire et vous fournit des ressources linguistiques plus nombreuses et de meilleure qualité.


Conjugaison de criminōr


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
criminārī criminatus, -a, -um esse criminatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
- - -
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
criminatum, criminatū

Participe présent actif
criminans, -antis
Participe futur actif
criminatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
criminatus, -a, -um
Adjectif verbal
criminandus, -a, -um

  Nominatif : crimināri
Accusatif : crimināri
Accusatif avec prép. : criminandum
Génitif : criminandī
Datif : criminandō
Ablatif : criminandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
crimināre
criminaminī

Futur
2PS : criminātō , criminator
3PS : criminātō , criminator
2PP : criminātōte
3PP : criminantō , criminauntor

  -
INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
criminor criminābar criminābor
crimināris (-re) criminābāris (-re) crimināberis (-re)
criminātur criminābatur criminābit
crimināmur criminābāmur criminābimur
crimināminī criminābāminī criminābiminī
criminantur criminābantur criminābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
criminatus, -a sum criminatus, -a eram criminatus, -a erō
criminatus, -a es criminatus, -a erās criminatus, -a eris
criminatus, -a, -um est criminatus, -a, -um erat criminatus, -a, -um erit
criminatī, -ae, -a sumus criminatī, -ae, -a erāmus criminatī, -ae, -a erimus
criminatī, -ae, -a estis criminatī, -ae, -a erātis criminatī, -ae, -a eritis
criminatī, -ae, -a sunt criminatī, -ae, -a erant criminatī, -ae, -a erint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
criminer criminārer
criminēris (-re) criminārēris (-re)
criminetur crimināretur
criminēmur criminārēmur
criminēminī criminārēminī
criminentur criminārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
criminatus, -a sim criminatus, -a essem
criminatus, -a sīs criminatus, -a essēs
criminatus, -a, -um sit criminatus, -a, -um esset
criminatī, -ae, -a sīmus criminatī, -ae, -a essēmus
criminatī, -ae, -a sitis criminatī, -ae, -a essētis
criminatī, -ae, -a sint criminatī, -ae, -a essent