Conjugaison:latin/disconvenio

Bonjour, vous êtes venu ici pour chercher la signification du mot Conjugaison:latin/disconvenio. Dans DICTIOUS, vous trouverez non seulement toutes les significations du dictionnaire pour le mot Conjugaison:latin/disconvenio, mais vous apprendrez également son étymologie, ses caractéristiques et comment dire Conjugaison:latin/disconvenio au singulier et au pluriel. Tout ce que vous devez savoir sur le mot Conjugaison:latin/disconvenio est ici. La définition du mot Conjugaison:latin/disconvenio vous aidera à être plus précis et correct lorsque vous parlerez ou écrirez vos textes. Connaître la définition deConjugaison:latin/disconvenio, ainsi que celles d'autres mots, enrichit votre vocabulaire et vous fournit des ressources linguistiques plus nombreuses et de meilleure qualité.


Conjugaison de disconveniō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
disconvenīre disconvēnisse (disconvenisse) disconventūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
disconvenīrī disconventus, -a, -um esse disconventum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
disconventum, disconventū

Participe présent actif
disconveniens, -entis
Participe futur actif
disconventūrus, -a, -um
Participe parfait passif
disconventus, -a, -um
Adjectif verbal (participe futur passif)
disconveniendus, -a, -um

  Nominatif : disconvenīre
Accusatif : disconvenīre
Accusatif avec prép. : disconveniendum
Génitif : disconveniendī
Datif : disconveniendō
Ablatif : disconveniendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
disconvenī
disconvenīte

Futur
2PS : disconvenītō
3PS : disconvenītō
2PP : disconvenītōte
3PP : disconveniuntō

  Présent
disconvenīre
disconvenīminī

Futur
2PS : disconvenītor
3PS : disconvenītor
2PP : -
3PP : disconveniuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
disconveniō disconveniēbam disconveniam
disconvenīs disconveniēbās disconveniēs
disconvenīt disconveniēbat disconveniet
disconvenīmus disconveniēbāmus disconveniēmus
disconvenītis disconveniēbātis disconveniētis
disconveniunt disconveniēbant disconvenient
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
disconvēnī disconvēneram (disconvenieram) disconvēnerō (disconvenierō)
disconvēnistī (disconvenisti) disconvēnerās (disconvenierās) disconvēneris (disconvenieris)
disconvēnit disconvēnerat (disconvenierat) disconvēnerit (disconvenierit)
disconvēnimus disconvēnerāmus (disconvenierāmus) disconvēnerimus (disconvenierimus)
disconvēnistis (disconvenistis) disconvēneratis (disconvenierātis) disconvēneritis (disconvenieritis)
disconvēnērunt (disconvēnēre) (disconvenierunt) disconvēnerant (disconvenierant) disconvēnerint (disconvenierint)
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
disconveniam disconvenīrem
disconveniās disconvenīrēs
disconveniat disconvenīret
disconveniāmus disconvenīrēmus
disconveniātis disconvenīrētis
disconveniant disconvenīrent
 
Parfait   Plus-que-parfait
disconvēnerim (disconvenierim) disconvēnissem (disconvenissem)
disconvēnerīs (disconvenierīs) disconvēnissēs (disconvenissēs)
disconvēnerit (disconvenierit) disconvēnisset (disconvenisset)
disconvēnerīmus (disconvenierīmus) disconvēnissēmus (disconvenissēmus)
disconvēnerītis (disconvenierītis) disconvēnissētis (disconvenissētis)
disconvēnerint (disconvenierint) disconvēnissent (disconvenissent)
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
disconvenior disconvenēbar disconveniar
disconvenīris (disconvenīre) disconvenēbāris (disconvenēbāre) disconveniēris (disconveniēre)
disconvenītur disconvenēbātur disconveniētur
disconvenīmur disconvenēbāmur disconveniēmur
disconvenīminī disconvenēbāminī disconveniēminī
disconveniuntur disconvenēbantur disconvenientur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
disconventus sum disconventus eram disconventus erō
disconventus es disconventus erās disconventus eris
disconventus est disconventus erat disconventus erit
disconventi sumus disconventi erāmus disconventi erimus
disconventi estis disconventi erātis disconventi eritis
disconventi sunt disconventi erant disconventi erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
disconveniar disconvenīrer
disconveniāris (disconveniāre) disconvenīrēris (disconvenīrēre)
disconveniātur disconvenīrētur
disconveniāmur disconvenīrēmur
disconveniāminī disconvenīrēminī
disconveniantur disconvenīrentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
disconventus sim disconventus essem
disconventus sīs disconventus essēs
disconventus sit disconventus esset
disconventi sīmus disconventi essēmus
disconventi sītis disconventi essētis
disconventi sint disconventi essent