Conjugaison:latin/dissilio

Bonjour, vous êtes venu ici pour chercher la signification du mot Conjugaison:latin/dissilio. Dans DICTIOUS, vous trouverez non seulement toutes les significations du dictionnaire pour le mot Conjugaison:latin/dissilio, mais vous apprendrez également son étymologie, ses caractéristiques et comment dire Conjugaison:latin/dissilio au singulier et au pluriel. Tout ce que vous devez savoir sur le mot Conjugaison:latin/dissilio est ici. La définition du mot Conjugaison:latin/dissilio vous aidera à être plus précis et correct lorsque vous parlerez ou écrirez vos textes. Connaître la définition deConjugaison:latin/dissilio, ainsi que celles d'autres mots, enrichit votre vocabulaire et vous fournit des ressources linguistiques plus nombreuses et de meilleure qualité.


Conjugaison de dissiliō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
dissilīre dissiluisse dissilitūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
dissilīrī dissilitus, -a, -um esse dissilitum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
dissilitum, dissilitū

Participe présent actif
dissiliens, -entis
Participe futur actif
dissilitūrus, -a, -um
Participe parfait passif
dissilitus, -a, -um
Adjectif verbal
dissiliendus, -a, -um

  Nominatif : dissilīre
Accusatif : dissilīre
Accusatif avec prép. : dissiliendum
Génitif : dissiliendī
Datif : dissiliendō
Ablatif : dissiliendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
dissilī
dissilīte

Futur
2PS : dissilītō
3PS : dissilītō
2PP : dissilītōte
3PP : dissiliuntō

  Présent
dissilīre
dissilīminī

Futur
2PS : dissilītor
3PS : dissilītor
2PP : -
3PP : dissiliuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
dissiliō dissiliēbam dissiliam
dissilīs dissiliēbās dissiliēs
dissilīt dissiliēbat dissiliet
dissilīmus dissiliēbāmus dissiliēmus
dissilītis dissiliēbātis dissiliētis
dissiliunt dissiliēbant dissilient
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
dissiluī dissilueram dissiluerō
dissiluistī dissiluerās dissilueris
dissiluit dissiluerat dissiluerit
dissiluimus dissiluerāmus dissiluerimus
dissiluistis dissilueratis dissilueritis
dissiluērunt (dissiluēre) dissiluerant dissiluerint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
dissiliam dissilīrem
dissiliās dissilīrēs
dissiliat dissilīret
dissiliāmus dissilīrēmus
dissiliātis dissilīrētis
dissiliant dissilīrent
 
Parfait   Plus-que-parfait
dissiluerim dissiluissem
dissiluerīs dissiluissēs
dissiluerit dissiluisset
dissiluerīmus dissiluissēmus
dissiluerītis dissiluissētis
dissiluerint dissiluissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
dissilior dissilēbar dissiliar
dissilīris (dissilīre) dissilēbāris (dissilēbāre) dissiliēris (dissiliēre)
dissilītur dissilēbātur dissiliētur
dissilīmur dissilēbāmur dissiliēmur
dissilīminī dissilēbāminī dissiliēminī
dissiliuntur dissilēbantur dissilientur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
dissilitus sum dissilitus eram dissilitus erō
dissilitus es dissilitus erās dissilitus eris
dissilitus est dissilitus erat dissilitus erit
dissiliti sumus dissiliti erāmus dissiliti erimus
dissiliti estis dissiliti erātis dissiliti eritis
dissiliti sunt dissiliti erant dissiliti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
dissiliar dissilīrer
dissiliāris (dissiliāre) dissilīrēris (dissilīrēre)
dissiliātur dissilīrētur
dissiliāmur dissilīrēmur
dissiliāminī dissilīrēminī
dissiliantur dissilīrentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
dissilitus sim dissilitus essem
dissilitus sīs dissilitus essēs
dissilitus sit dissilitus esset
dissiliti sīmus dissiliti essēmus
dissiliti sītis dissiliti essētis
dissiliti sint dissiliti essent