INFINITIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent actif | Parfait actif | Futur actif | ||
imperitāre | imperitavisse | imperitatūrus, -a, -um esse | ||
Présent passif | Parfait passif | Futur passif | ||
imperitārī | imperitatus, -a, -um esse | imperitatum īrī |
PARTICIPE / GÉRONDIF | ||||
---|---|---|---|---|
Participe | Gérondif | |||
SUPIN imperitatum, imperitatū Participe présent actif |
Nominatif : imperitāre Accusatif : imperitāre Accusatif avec prép. : imperitandum Génitif : imperitandī Datif : imperitandō Ablatif : imperitandō |
IMPÉRATIF | ||||
---|---|---|---|---|
Actif | Passif | |||
Présent imperitā imperitāte Futur |
Présent imperitāre imperitāminī Futur |
INDICATIF ACTIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent | Imparfait | Futur | ||
imperitō | imperitābam | imperitābō | ||
imperitās | imperitābās | imperitābis | ||
imperitāt | imperitābat | imperitābit | ||
imperitāmus | imperitābāmus | imperitābimus | ||
imperitātis | imperitābātis | imperitābitis | ||
imperitant | imperitābant | imperitābunt | ||
Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
imperitavī | imperitaveram | imperitaverō | ||
imperitavistī | imperitaverās | imperitaveris | ||
imperitavit | imperitaverat | imperitaverit | ||
imperitavimus | imperitaverāmus | imperitaverimus | ||
imperitavistis | imperitaveratis | imperitaveritis | ||
imperitavērunt (imperitavēre) | imperitaverant | imperitaverint |
SUBJONCTIF ACTIF | ||
---|---|---|
Présent | Imparfait | |
imperitem | imperitārem | |
imperitēs | imperitārēs | |
imperitet | imperitāret | |
imperitēmus | imperitārēmus | |
imperitētis | imperitārētis | |
imperitent | imperitārent | |
Parfait | Plus-que-parfait | |
imperitaverim | imperitavissem | |
imperitaverīs | imperitavissēs | |
imperitaverit | imperitavisset | |
imperitaverīmus | imperitavissēmus | |
imperitaverītis | imperitavissētis | |
imperitaverint | imperitavissent |
INDICATIF PASSIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent | Imparfait | Futur | ||
imperitor | imperitabar | imperitābor | ||
imperitāris (imperitāre) | imperitabāris (imperitabāre) | imperitāberis (imperitābere) | ||
imperitātur | imperitabātur | imperitābitur | ||
imperitāmur | imperitabāmur | imperitābimur | ||
imperitāminī | imperitabāminī | imperitābiminī | ||
imperitāntur | imperitabantur | imperitābuntur | ||
Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
imperitatus sum | imperitatus eram | imperitatus erō | ||
imperitatus es | imperitatus erās | imperitatus eris | ||
imperitatus est | imperitatus erat | imperitatus erit | ||
imperitati sumus | imperitati erāmus | imperitati erimus | ||
imperitati estis | imperitati erātis | imperitati eritis | ||
imperitati sunt | imperitati erant | imperitati erunt |
SUBJONCTIF PASSIF | ||
---|---|---|
Présent | Imparfait | |
imperiter | imperitārer | |
imperitēris (imperitēre) | imperitārēris (imperitārēre) | |
imperitētur | imperitārētur | |
imperitēmur | imperitārēmur | |
imperitēminī | imperitārēminī | |
imperitentur | imperitārentur | |
Parfait | Plus-que-parfait | |
imperitatus sim | imperitatus essem | |
imperitatus sīs | imperitatus essēs | |
imperitatus sit | imperitatus esset | |
imperitati sīmus | imperitati essēmus | |
imperitati sītis | imperitati essētis | |
imperitati sint | imperitati essent |