Conjugaison:latin/rectifico

Bonjour, vous êtes venu ici pour chercher la signification du mot Conjugaison:latin/rectifico. Dans DICTIOUS, vous trouverez non seulement toutes les significations du dictionnaire pour le mot Conjugaison:latin/rectifico, mais vous apprendrez également son étymologie, ses caractéristiques et comment dire Conjugaison:latin/rectifico au singulier et au pluriel. Tout ce que vous devez savoir sur le mot Conjugaison:latin/rectifico est ici. La définition du mot Conjugaison:latin/rectifico vous aidera à être plus précis et correct lorsque vous parlerez ou écrirez vos textes. Connaître la définition deConjugaison:latin/rectifico, ainsi que celles d'autres mots, enrichit votre vocabulaire et vous fournit des ressources linguistiques plus nombreuses et de meilleure qualité.


Conjugaison de rectificō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
rectificāre rectificavisse rectificatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
rectificārī rectificatus, -a, -um esse rectificatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
rectificatum, rectificatū

Participe présent actif
rectificans, -antis
Participe futur actif
rectificatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
rectificatus, -a, -um
Adjectif verbal
rectificandus, -a, -um

  Nominatif : rectificāre
Accusatif : rectificāre
Accusatif avec prép. : rectificandum
Génitif : rectificandī
Datif : rectificandō
Ablatif : rectificandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
rectificā
rectificāte

Futur
2PS : rectificātō
3PS : rectificātō
2PP : rectificātōte
3PP : rectificantō

  Présent
rectificāre
rectificāminī

Futur
2PS : rectificātor
3PS : rectificātor
2PP : -
3PP : rectificantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
rectificō rectificābam rectificābō
rectificās rectificābās rectificābis
rectificāt rectificābat rectificābit
rectificāmus rectificābāmus rectificābimus
rectificātis rectificābātis rectificābitis
rectificant rectificābant rectificābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
rectificavī rectificaveram rectificaverō
rectificavistī rectificaverās rectificaveris
rectificavit rectificaverat rectificaverit
rectificavimus rectificaverāmus rectificaverimus
rectificavistis rectificaveratis rectificaveritis
rectificavērunt (rectificavēre) rectificaverant rectificaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
rectificem rectificārem
rectificēs rectificārēs
rectificet rectificāret
rectificēmus rectificārēmus
rectificētis rectificārētis
rectificent rectificārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
rectificaverim rectificavissem
rectificaverīs rectificavissēs
rectificaverit rectificavisset
rectificaverīmus rectificavissēmus
rectificaverītis rectificavissētis
rectificaverint rectificavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
rectificor rectificabar rectificābor
rectificāris (rectificāre) rectificabāris (rectificabāre) rectificāberis (rectificābere)
rectificātur rectificabātur rectificābitur
rectificāmur rectificabāmur rectificābimur
rectificāminī rectificabāminī rectificābiminī
rectificāntur rectificabantur rectificābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
rectificatus sum rectificatus eram rectificatus erō
rectificatus es rectificatus erās rectificatus eris
rectificatus est rectificatus erat rectificatus erit
rectificati sumus rectificati erāmus rectificati erimus
rectificati estis rectificati erātis rectificati eritis
rectificati sunt rectificati erant rectificati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
rectificer rectificārer
rectificēris (rectificēre) rectificārēris (rectificārēre)
rectificētur rectificārētur
rectificēmur rectificārēmur
rectificēminī rectificārēminī
rectificentur rectificārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
rectificatus sim rectificatus essem
rectificatus sīs rectificatus essēs
rectificatus sit rectificatus esset
rectificati sīmus rectificati essēmus
rectificati sītis rectificati essētis
rectificati sint rectificati essent