Conjugaison:latin/suscipio

Bonjour, vous êtes venu ici pour chercher la signification du mot Conjugaison:latin/suscipio. Dans DICTIOUS, vous trouverez non seulement toutes les significations du dictionnaire pour le mot Conjugaison:latin/suscipio, mais vous apprendrez également son étymologie, ses caractéristiques et comment dire Conjugaison:latin/suscipio au singulier et au pluriel. Tout ce que vous devez savoir sur le mot Conjugaison:latin/suscipio est ici. La définition du mot Conjugaison:latin/suscipio vous aidera à être plus précis et correct lorsque vous parlerez ou écrirez vos textes. Connaître la définition deConjugaison:latin/suscipio, ainsi que celles d'autres mots, enrichit votre vocabulaire et vous fournit des ressources linguistiques plus nombreuses et de meilleure qualité.


Conjugaison de suscipiō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
suscipĕre suscepisse susceptūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
suscipī susceptus, -a, -um esse susceptum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
susceptum, susceptū

Participe présent actif
suscipiens, -entis
Participe futur actif
susceptūrus, -a, -um
Participe parfait passif
susceptus, -a, -um
Adjectif verbal
suscipiendus, -a, -um

  Nominatif : suscipĕre
Accusatif : suscipĕre
Accusatif avec prép. : suscipiendum
Génitif : suscipiendī
Datif : suscipiendō
Ablatif : suscipiendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
suscipe
suscipite

Futur
2PS : suscipitō
3PS : suscipitō
2PP : suscipitōte
3PP : suscipiuntō

  Présent
suscipĕre
suscipiminī

Futur
2PS : suscipitor
3PS : suscipitor
2PP : -
3PP : suscipiuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
suscipiō suscipiēbam suscipiam
suscipīs suscipiēbās suscipiēs
suscipīt suscipiēbat suscipiet
suscipīmus suscipiēbāmus suscipiēmus
suscipītis suscipiēbātis suscipiētis
suscipiunt suscipiēbant suscipient
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
suscepī susceperam susceperō
suscepistī susceperās susceperis
suscepit susceperat susceperit
suscepimus susceperāmus susceperimus
suscepistis susceperatis susceperitis
suscepērunt (suscepēre) susceperant susceperint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
suscipiam susciperem
suscipiās susciperēs
suscipiat susciperet
suscipiāmus susciperēmus
suscipiātis susciperētis
suscipiant susciperent
 
Parfait   Plus-que-parfait
susceperim suscepissem
susceperīs suscepissēs
susceperit suscepisset
susceperīmus suscepissēmus
susceperītis suscepissētis
susceperint suscepissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
suscipior suscipēbar suscipiar
susciperis (suscipere) suscipēbāris (suscipēbāre) suscipiēris (suscipiēre)
suscipitur suscipēbātur suscipiētur
suscipimur suscipēbāmur suscipiēmur
suscipiminī suscipēbāminī suscipiēminī
suscipiuntur suscipēbantur suscipientur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
susceptus sum susceptus eram susceptus erō
susceptus es susceptus erās susceptus eris
susceptus est susceptus erat susceptus erit
suscepti sumus suscepti erāmus suscepti erimus
suscepti estis suscepti erātis suscepti eritis
suscepti sunt suscepti erant suscepti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
suscipiar susciperer
suscipiāris (suscipiāre) susciperēris (susciperēre)
suscipiātur susciperētur
suscipiāmur susciperēmur
suscipiāminī susciperēminī
suscipiantur susciperentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
susceptus sim susceptus essem
susceptus sīs susceptus essēs
susceptus sit susceptus esset
suscepti sīmus suscepti essēmus
suscepti sītis suscepti essētis
suscepti sint suscepti essent