Conjugaison du verbe dutkat (infinif : dutkat).
| Indicatif | Conditionnel | Potentiel | Impératif | ||
|---|---|---|---|---|---|
| Présent | Prétérit | Présent | Présent | Présent | |
| je | dutkkan | dutken | dutkkašin | dutkkažan | dutkon |
| tu | dutkkat | dutket | dutkkašit | dutkkažat | dutkka |
| il/elle | dutká | dutkkai | dutkkašii | dutkkaža | dutkos |
| nous deux | dutke | dutkkaime | dutkkašeimme | dutkkažetne | dutku |
| vous deux | dutkabeahtti | dutkkaide | dutkkašeidde | dutkkažeahppi | dutki |
| ils/elles deux | dutkaba | dutkkaiga | dutkkašeigga | dutkkažeaba | dutkoska |
| nous | dutkat | dutkkaimet | dutkkašeimmet | dutkkažat | dutkut dutkot |
| vous | dutkabehtet | dutkkaidet | dutkkašeiddet | dutkkažehpet | dutket |
| ils/elles | dutket | dutke | dutkkašedje | dutkkažit | dutkoset |
| thème négatif | dutkka | dutkan | dutkkaše | dutkkaš | dutkka |
| Participe passé | dutkan | ||||
| Abessif | dutkkakeahttá | ||||
| Gérondif | dutkkadettiin | ||||
| Nom d’action | dutkan | ||||