Conjugaison du verbe ruvvet (infinif : ruvvet).
Indicatif | Conditionnel | Potentiel | Impératif | ||
---|---|---|---|---|---|
Présent | Prétérit | Présent | Présent | Présent | |
je | ruvven | ruvvejin | ruvvešin | ruvvežan | ruvvejehkon |
tu | ruvvet | ruvvejit | ruvvešit | ruvvežat | ruvve |
il/elle | ruvve | ruvvii | ruvvešii | ruvveža | ruvvejehkos |
nous deux | ruvvejetne | ruvviime | ruvvešeimme | ruvvežetne | ruvvejeahkku |
vous deux | ruvvebeahtti | ruvviide | ruvvešeidde | ruvvežeahppi | ruvvejeahkki |
ils/elles deux | ruvveba | ruvviiga | ruvvešeigga | ruvvežeaba | ruvvejehkoska |
nous | ruvvet | ruvviimet | ruvvešeimmet | ruvvežat | ruvvejehkot ruvvejeahkkot |
vous | ruvvebehtet | ruvviidet | ruvvešeiddet | ruvvežehpet | ruvvejehket |
ils/elles | ruvvejit | ruvveje ruvvejedje |
ruvvešedje | ruvvežit | ruvvejehkoset |
thème négatif | ruvve | ruvven | ruvveše | ruvveš | ruvve |
Participe passé | ruvven | ||||
Abessif | ruvvekeahttá | ||||
Gérondif | ruvvedettiin | ||||
Nom d’action | ruvven |