dedukować \de.du.ko.u̯aʧ\ imperfectif transitif
PRÉSENT | Singulier | Duel | Pluriel |
---|---|---|---|
1re personne | dedukuju | dedukujemoj | dedukujemy |
2e personne | dedukuješ | dedukujetej dedukujetaj |
dedukujeće |
3e personne | dedukuje | dedukujetej dedukujetaj |
dedukuja dedukuju |
PRÉTÉRIT | Singulier | Duel | Pluriel |
1re personne | dedukowach | dedukowachmoj | dedukowachmy |
2e personne | dedukowaše | dedukowaštej | dedukowašće |
3e personne | dedukowaše | dedukowaštej | dedukowachu |
IMPÉRATIF | Singulier | Duel | Pluriel |
1re personne | - | dedukujmoj | dedukujmy |
2e personne | dedukuj | dedukujtej dedukujtaj |
dedukujće |
3e personne | dedukuj njech dedukuje |
dedukujtej dedukujtaj |
dedukuju njech dedukuja |
PASSÉ | Singulier | Duel | Pluriel |
masculin | dedukował | dedukowałoj | dedukowali |
féminin | dedukowała | dedukowałe | |
neutre | dedukowało | ||
TRANSGRESSIF | Présent I : dedukujo Présent II : dedukujcy Passé : dedukowawši | ||
PARTICIPE PRÉSENT | dedukowacy | ||
PARTICIPE PASSÉ | dedukowany | ||
SUBSTANTIF VERBAL | dedukowanje |
Déclinaison du participe présent | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
CAS | Singulier | Duel | Pluriel | ||||||
masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | |
NOMINATIF | dedukowacy | dedukowace | dedukowaca | dedukowacaj | dedukowacej | dedukowacy | dedukowace | ||
GÉNITIF | dedukowaceho | dedukowaceje | dedukowaceju | dedukowacych | |||||
DATIF | dedukowacemu | dedukowacej | dedukowacymaj | dedukowacym | |||||
ACCUSATIF | Nom. ou Gén. | dedukowace | dedukowacu | Nom. ou Gén. | Nom. ou Gén. | ||||
INSTRUMENTAL | dedukowacym | dedukowacej | dedukowacymaj | dedukowacymi | |||||
LOCATIF | dedukowacym | dedukowacej | dedukowacymaj | dedukowacych |
Déclinaison du participe passé | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
CAS | Singulier | Duel | Pluriel | ||||||
masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | |
NOMINATIF | dedukowany | dedukowane | dedukowana | dedukowanaj | dedukowanej | dedukowany | dedukowane | ||
GÉNITIF | dedukowaneho | dedukowaneje | dedukowaneju | dedukowanych | |||||
DATIF | dedukowanemu | dedukowanej | dedukowanymaj | dedukowanym | |||||
ACCUSATIF | Nom. ou Gén. | dedukowane | dedukowanu | Nom. ou Gén. | Nom. ou Gén. | ||||
INSTRUMENTAL | dedukowanym | dedukowanej | dedukowanymaj | dedukowanymi | |||||
LOCATIF | dedukowanym | dedukowanej | dedukowanymaj | dedukowanych |
Déclinaison du substantif verbal | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
CAS | Singulier | Duel | Pluriel | ||||||
NOMINATIF | dedukowanje | dedukowani | dedukowanja | ||||||
GÉNITIF | dedukowanja | dedukowanjow | dedukowanjow | ||||||
DATIF | dedukowanju | dedukowanjomaj | dedukowanjam | ||||||
ACCUSATIF | dedukowanje | dedukowani | dedukowanja | ||||||
INSTRUMENTAL | dedukowanjom | dedukowanjomaj | dedukowanjemi | ||||||
LOCATIF | dedukowanju | dedukowanjomaj | dedukowanjach |