indulgens \ɛ̃.dyl.ʒɑ̃\
Ses successeurs ont été plus justes ou plus indulgens pour sa mémoire— (Edward Gibbon, Histoire de la décadence et de la chute de l'Empire romain, tome 8, 1819, page 163)
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | indulgens | indulgens | indulgens | indulgentēs | indulgentēs | indulgentia |
Vocatif | indulgens | indulgens | indulgens | indulgentēs | indulgentēs | indulgentia |
Accusatif | indulgentem | indulgentem | indulgens | indulgentēs | indulgentēs | indulgentia |
Génitif | indulgentis | indulgentis | indulgentis | indulgentium | indulgentium | indulgentium |
Datif | indulgentī | indulgentī | indulgentī | indulgentibus | indulgentibus | indulgentibus |
Ablatif | indulgentī | indulgentī | indulgentī | indulgentibus | indulgentibus | indulgentibus |
indulgens \Prononciation ?\
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | indulgens | indulgens | indulgens | indulgentēs | indulgentēs | indulgentia |
Vocatif | indulgens | indulgens | indulgens | indulgentēs | indulgentēs | indulgentia |
Accusatif | indulgentem | indulgentem | indulgens | indulgentēs | indulgentēs | indulgentia |
Génitif | indulgentis | indulgentis | indulgentis | indulgentium | indulgentium | indulgentium |
Datif | indulgentī | indulgentī | indulgentī | indulgentibus | indulgentibus | indulgentibus |
Ablatif | indulgentī | indulgentī | indulgentī | indulgentibus | indulgentibus | indulgentibus |
indulgens \Prononciation ?\