solitarius

Bonjour, vous êtes venu ici pour chercher la signification du mot solitarius. Dans DICTIOUS, vous trouverez non seulement toutes les significations du dictionnaire pour le mot solitarius, mais vous apprendrez également son étymologie, ses caractéristiques et comment dire solitarius au singulier et au pluriel. Tout ce que vous devez savoir sur le mot solitarius est ici. La définition du mot solitarius vous aidera à être plus précis et correct lorsque vous parlerez ou écrirez vos textes. Connaître la définition desolitarius, ainsi que celles d'autres mots, enrichit votre vocabulaire et vous fournit des ressources linguistiques plus nombreuses et de meilleure qualité.

Latin

Étymologie

Dérivé de solitas (« solitude »), avec le suffixe -arius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif solitarius solitariă solitarium solitariī solitariae solitariă
Vocatif solitarie solitariă solitarium solitariī solitariae solitariă
Accusatif solitarium solitariăm solitarium solitariōs solitariās solitariă
Génitif solitariī solitariae solitariī solitariōrŭm solitariārŭm solitariōrŭm
Datif solitariō solitariae solitariō solitariīs solitariīs solitariīs
Ablatif solitariō solitariā solitariō solitariīs solitariīs solitariīs

sōlitārius \Prononciation ?\

  1. Solitaire, qui vit dans la solitude, isolé.
    • quae non solitaria sit neque simplex, sed cum alio juncta atque conexa. — (Cicéron, N. D. 2, 11, 29)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes

Dérivés

Dérivés dans d’autres langues

Références

  • « solitarius », dans Félix GaffiotDictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 1453)
  • « solitarius », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage