दुःख • (duḥkh) hn (Urdu spelling دکھ)
दुःख (duḥkha)
दुःख • (duḥkhá) sn
Neuter a-stem declension of दुःख (duḥkhá) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | दुःखम् duḥkhám |
दुःखे duḥkhé |
दुःखानि / दुःखा¹ duḥkhā́ni / duḥkhā́¹ |
Vocative | दुःख dúḥkha |
दुःखे dúḥkhe |
दुःखानि / दुःखा¹ dúḥkhāni / dúḥkhā¹ |
Accusative | दुःखम् duḥkhám |
दुःखे duḥkhé |
दुःखानि / दुःखा¹ duḥkhā́ni / duḥkhā́¹ |
Instrumental | दुःखेन duḥkhéna |
दुःखाभ्याम् duḥkhā́bhyām |
दुःखैः / दुःखेभिः¹ duḥkhaíḥ / duḥkhébhiḥ¹ |
Dative | दुःखाय duḥkhā́ya |
दुःखाभ्याम् duḥkhā́bhyām |
दुःखेभ्यः duḥkhébhyaḥ |
Ablative | दुःखात् duḥkhā́t |
दुःखाभ्याम् duḥkhā́bhyām |
दुःखेभ्यः duḥkhébhyaḥ |
Genitive | दुःखस्य duḥkhásya |
दुःखयोः duḥkháyoḥ |
दुःखानाम् duḥkhā́nām |
Locative | दुःखे duḥkhé |
दुःखयोः duḥkháyoḥ |
दुःखेषु duḥkhéṣu |
Notes |
|
Neuter a-stem declension of दुᳵख (duxkhá) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | दुᳵखम् duxkhám |
दुᳵखे duxkhé |
दुᳵखानि / दुᳵखा¹ duxkhā́ni / duxkhā́¹ |
Vocative | दुᳵख dúxkha |
दुᳵखे dúxkhe |
दुᳵखानि / दुᳵखा¹ dúxkhāni / dúxkhā¹ |
Accusative | दुᳵखम् duxkhám |
दुᳵखे duxkhé |
दुᳵखानि / दुᳵखा¹ duxkhā́ni / duxkhā́¹ |
Instrumental | दुᳵखेन duxkhéna |
दुᳵखाभ्याम् duxkhā́bhyām |
दुᳵखैः / दुᳵखेभिः¹ duxkhaíḥ / duxkhébhiḥ¹ |
Dative | दुᳵखाय duxkhā́ya |
दुᳵखाभ्याम् duxkhā́bhyām |
दुᳵखेभ्यः duxkhébhyaḥ |
Ablative | दुᳵखात् duxkhā́t |
दुᳵखाभ्याम् duxkhā́bhyām |
दुᳵखेभ्यः duxkhébhyaḥ |
Genitive | दुᳵखस्य duxkhásya |
दुᳵखयोः duxkháyoḥ |
दुᳵखानाम् duxkhā́nām |
Locative | दुᳵखे duxkhé |
दुᳵखयोः duxkháyoḥ |
दुᳵखेषु duxkhéṣu |
Notes |
|