भूत • (bhūt) hn (Urdu spelling بهوت)
भूत (bhūta)
भूत • (bhūtá) sn
Neuter a-stem declension of भूत | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | भूतम् (bhūtam) | ||
Gen. sg. | भूतस्य (bhūtasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | भूतम् (bhūtam) | भूते (bhūte) | भूतानि (bhūtāni) |
Vocative | भूत (bhūta) | भूते (bhūte) | भूतानि (bhūtāni) |
Accusative | भूतम् (bhūtam) | भूते (bhūte) | भूतानि (bhūtāni) |
Instrumental | भूतेन (bhūtena) | भूताभ्याम् (bhūtābhyām) | भूतैः (bhūtaiḥ) |
Dative | भूताय (bhūtāya) | भूताभ्याम् (bhūtābhyām) | भूतेभ्यः (bhūtebhyaḥ) |
Ablative | भूतात् (bhūtāt) | भूताभ्याम् (bhūtābhyām) | भूतेभ्यः (bhūtebhyaḥ) |
Genitive | भूतस्य (bhūtasya) | भूतयोः (bhūtayoḥ) | भूतानाम् (bhūtānām) |
Locative | भूते (bhūte) | भूतयोः (bhūtayoḥ) | भूतेषु (bhūteṣu) |