मनुष्य • (manuṣya) hn (Urdu spelling منشیہ)
मनुष्य (manuṣya)
मनुष्य • (manuṣya) hn
Tkp. *meno, lásd pl. a germán man szót.
| Masculine a-stem declension of मनुष्य (manuṣyá) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | मनुष्यः manuṣyáḥ |
मनुष्यौ manuṣyaú |
मनुष्याः / मनुष्यासः¹ manuṣyā́ḥ / manuṣyā́saḥ¹ |
| Vocative | मनुष्य mánuṣya |
मनुष्यौ mánuṣyau |
मनुष्याः / मनुष्यासः¹ mánuṣyāḥ / mánuṣyāsaḥ¹ |
| Accusative | मनुष्यम् manuṣyám |
मनुष्यौ manuṣyaú |
मनुष्यान् manuṣyā́n |
| Instrumental | मनुष्येण manuṣyéṇa |
मनुष्याभ्याम् manuṣyā́bhyām |
मनुष्यैः / मनुष्येभिः¹ manuṣyaíḥ / manuṣyébhiḥ¹ |
| Dative | मनुष्याय manuṣyā́ya |
मनुष्याभ्याम् manuṣyā́bhyām |
मनुष्येभ्यः manuṣyébhyaḥ |
| Ablative | मनुष्यात् manuṣyā́t |
मनुष्याभ्याम् manuṣyā́bhyām |
मनुष्येभ्यः manuṣyébhyaḥ |
| Genitive | मनुष्यस्य manuṣyásya |
मनुष्ययोः manuṣyáyoḥ |
मनुष्याणाम् manuṣyā́ṇām |
| Locative | मनुष्ये manuṣyé |
मनुष्ययोः manuṣyáyoḥ |
मनुष्येषु manuṣyéṣu |
| Notes |
| ||