सुख (sukha)
सुख • (sukhá)
सुख • (sukhá) sn
Neuter a-stem declension of सुख | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | सुखम् (sukham) | ||
Gen. sg. | सुखस्य (sukhasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | सुखम् (sukham) | सुखे (sukhe) | सुखानि (sukhāni) |
Vocative | सुख (sukha) | सुखे (sukhe) | सुखानि (sukhāni) |
Accusative | सुखम् (sukham) | सुखे (sukhe) | सुखानि (sukhāni) |
Instrumental | सुखेन (sukhena) | सुखाभ्याम् (sukhābhyām) | सुखैः (sukhaiḥ) |
Dative | सुखाय (sukhāya) | सुखाभ्याम् (sukhābhyām) | सुखेभ्यः (sukhebhyaḥ) |
Ablative | सुखात् (sukhāt) | सुखाभ्याम् (sukhābhyām) | सुखेभ्यः (sukhebhyaḥ) |
Genitive | सुखस्य (sukhasya) | सुखयोः (sukhayoḥ) | सुखानाम् (sukhānām) |
Locative | सुखे (sukhe) | सुखयोः (sukhayoḥ) | सुखेषु (sukheṣu) |