blamage
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord blamage. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord blamage, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je blamage in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord blamage is hier. De definitie van het woord blamage zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanblamage, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- bla·ma·ge
- Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘afgang’ voor het eerst aangetroffen in 1929 [1]
- Naamwoord van handeling van blameren met het achtervoegsel -age [2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | blamage | blamages |
| verkleinwoord | blamagetje | blamagetjes |
de blamage v
- een afgang veroorzaakt door eigen falen
- De actie werd een complete blamage.
1. een afgang veroorzaakt door eigen falen
- Het woord blamage staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "blamage" herkend door:
| 97 % | van de Nederlanders; |
| 89 % | van de Vlamingen.[3] |
- ↑ "blamage" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ blamage op website: Etymologiebank.nl
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
