dissonant

Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord dissonant. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord dissonant, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je dissonant in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord dissonant is hier. De definitie van het woord dissonant zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vandissonant, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
  • dis·so·nant
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘wanklank’ voor het eerst aangetroffen in 1650 [1]
  • afgeleid van sonant met het voorvoegsel dis- [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord dissonant dissonanten
verkleinwoord dissonantje dissonantjes

de dissonantm

  1. (muziek) een verzameling van niet-harmonierende klanken
    • De muziek was bij momenten pijnlijk dissonant en loeihard. 
  2. een valse noot
    • Het voorval bracht een dissonant in de algemene feestvreugde. 
stellend
onverbogen dissonant
verbogen dissonante
partitief dissonants

dissonant

  1. wanluidend.
    • Dit laatste lied was meldenswaardig door zijn perfecte harmonie tussen de dissonante melodieën en het subtiel aanzwellende achtergrondkoor. 
91 % van de Nederlanders;
90 % van de Vlamingen.[3]