Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord
dissonant. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord
dissonant, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je
dissonant in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord
dissonant is hier. De definitie van het woord
dissonant zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie van
dissonant, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘wanklank’ voor het eerst aangetroffen in 1650 [1]
- afgeleid van sonant met het voorvoegsel dis- [2]
de dissonant m
- (muziek) een verzameling van niet-harmonierende klanken
- De muziek was bij momenten pijnlijk dissonant en loeihard.
- een valse noot
- Het voorval bracht een dissonant in de algemene feestvreugde.
dissonant
- wanluidend.
- Dit laatste lied was meldenswaardig door zijn perfecte harmonie tussen de dissonante melodieën en het subtiel aanzwellende achtergrondkoor.
91 % |
van de Nederlanders;
|
90 % |
van de Vlamingen.[3]
|