duo

Niet te verwarren met: duo-, DUO

• Geluid:  duo    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈdywo / (2 lettergrepen)

• duo

• via Italiaans van Latijn duo, in de betekenis van ‘koppel’ aangetroffen vanaf 1618 ^{[1] [2]}
• (verkorting) van duozitting

 het duo o

1. twee personen die samen optreden of iets verrichten

   • Daarmee lijken ze enigszins op Jip en Janneke, het duo dat Annie M.G. Schmidt creëerde, (…) ^[3]

2. (muziek) muziekgroep bestaande uit twee mensen

   • Het kleinst mogelijke ensemble is natuurlijk het duo, zeg: viool en piano of fluit en harp. ^[4]

3. (muziek) muziekstuk bedoeld om door twee mensen te worden uitgevoerd

   • Het Vioolconcert van de vergeten Karlowicz is grauwer dan de groezeligste bladzijden van ‘het repertoire’, is onbeduidender dan een duo van Mazas, is onbenulliger bijna dan het Vioolconcert van Witte396 of Manasse van Hegar. ^[5]

 de duo m

1. zitplaats voor een bijrijder op een motorfiets

   • Met Willy is het weer in orde, behoeft geen babykleertjes te maken, heeft met een kennis een ritje op de duo van een motor gemaakt. ^[6]

2. toegevoegde zitplaats achterop een vervoermiddel dat gewoonlijk voor één persoon bestemd is

   • Van Arosa tot voorbij Litzirüti gesleed. (…) Veel vaart en met Ol op de duo moeilijk. ^[7]

• koppel, paar, span, stel, tweetal
• duet

• solo, duet, trio, kwartet, kwintet, sextet, septet, octet, nonet

• Het woord duo staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "duo" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

duo

1. twee

• Romeins cijfer: II.

duo

1. twee