Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord
imponere. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord
imponere, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je
imponere in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord
imponere is hier. De definitie van het woord
imponere zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie van
imponere, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
imponere
- aanvoegende wijs van imponeren
- IPA: /ɪmˈpoːnerə/
- IPA: /ɪmˈpoːneːrə/
stamtijd
|
infinitief
|
1e pers. enk. ind. praes. act.
|
1e pers. enk. ind. perf. act.
|
supinum
|
imponere
|
impono
|
imposui
|
impositum
|
derde vervoeging
|
volledig
|
|
imponere
- zetten op, plaatsen op
- opleggen
- impōnere
- (onbepaalde wijs) plaatsen op
- (2e persoon enkelvoud, tegenwoordige tijd, lijdende vorm van de aantonende) jij wordt geplaatst op
- (2e persoon enkelvoud, tegenwoordige tijd, lijdende vorm van de gebiedende wijs) word geplaatst op
- impōnēre
- (2e persoon enkelvoud, toekomstige tijd, lijdende vorm van de aantonende wijs) jij zal worden geplaatst op
- Ontleend aan het Latijnse werkwoord imponere
- Noors werkwoord met het voorvoegsel im- en met het achtervoegsel -ere
imponere
- imponeren, indruk maken op
- «Hans kunnskaper imponerte oss.»
- Zijn kennis imponeerde ons.
- Ontleend aan het Latijnse werkwoord imponere
- Noors werkwoord met het voorvoegsel im- en met het achtervoegsel -ere
imponere
- imponeren, indruk maken op
- «Flammeslukar imponerte publikum.»
- De vuurvreter imponeerde het publiek.