intrigant
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord intrigant. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord intrigant, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je intrigant in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord intrigant is hier. De definitie van het woord intrigant zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanintrigant, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- in·tri·gant
- Leenwoord uit het Italiaans, in de betekenis van ‘arglistig mens’ voor het eerst aangetroffen in 1795 [1]
- Naamwoord van handeling van intrigeren met het achtervoegsel -ant [2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | intrigant | intriganten |
| verkleinwoord | - | - |
- iemand die intrigeert (op slinkse wijze te werk gaat om zijn doel te bereiken)
- Het woord intrigant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "intrigant" herkend door:
| 83 % | van de Nederlanders; |
| 80 % | van de Vlamingen.[4] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "intrigant" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ intrigant op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
