overeenkomst

• Geluid:  overeenkomst    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌovərˈeŋkɔmst / (4 lettergrepen)

• over·een·komst

• Naamwoord van handeling van overeenkomen met het achtervoegsel -st

de overeenkomst v

1. (juridisch) bindende afspraak waarbij partijen jegens elkaar of de ene jegens de andere de wil geuit hebben om verbintenissen (iets doen of nalaten) aan te gaan

   • Er was een overeenkomst gesloten over de verdeling van het geërfde geld. 

   ▸ Wat de courtage betrof moest er misschien aan worden toegevoegd dat ze een overeenkomst met de leiding van Mercurius hadden gesloten dat ze in plaats van voor loon zouden werken voor 15 procent van de opgebouwde winst.^[1]

2. een eigenschap die hetzelfde is

   • Er was geen overeenkomst waar te nemen tussen de twee zussen. 

• contract, akkoord
• gelijkenis

Een overeenkomst sluiten.

• overeenkomstenrecht, overeenkomstig, overeenkomstnummer, overeenkomstsluitend

• Het woord overeenkomst staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "overeenkomst" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.