praevalere/vervoeging

vervoeging van het Latijnse werkwoord praevalēre
Indicativus
Praesens				Imperfectum				Futurum simplex
actief		passief		actief		passief		actief		passief
ego	praevaleō	ego	praevaleor	ego	praevalēbam	ego	praevalēbar	ego	praevalēbō	ego	praevalēbor
tū	praevalēs	tū	praevalēris	tū	praevalēbās	tū	praevalēbāris	tū	praevalēbis	tū	praevalēberis
is, ea, id	praevalet	is, ea, id	praevalētur	is, ea, id	praevalēbat	is, ea, id	praevalēbātur	is, ea, id	praevalēbit	is, ea, id	praevalēbitur
nōs	praevalēmus	nōs	praevalēmur	nōs	praevalēbāmus	nōs	praevalēbāmur	nōs	praevalēbimus	nōs	praevalēbimur
vōs	praevalētis	vōs	praevalēminī	vōs	praevalēbātis	vōs	praevalēbāminī	vōs	praevalēbitis	vōs	praevalēbiminī
eī/iī, eae, ea	praevalent	eī/iī, eae, ea	praevalentur	eī/iī, eae, ea	praevalēbant	eī/iī, eae, ea	praevalēbantur	eī/iī, eae, ea	praevalēbunt	eī/iī, eae, ea	praevalēbuntur
Perfectum				Plusquamperfectum				Futurum exactum
actief		passief		actief		passief		actief		passief
ego	praevalī	ego	praevalitus, -a, -um sum	ego	praevaleram	ego	praevalitus, -a, -um eram	ego	praevalerō	ego	praevalitus, -a, -um erō
tū	praevalistī	tū	praevalitus, -a, -um es	tū	praevalerās	tū	praevalitus, -a, -um erās	tū	praevaleris	tū	us, -a, -um eris
is, ea, id	praevalit	is, ea, id	praevalitus, -a, -um est	is, ea, id	praevalerat	is, ea, id	praevalitus, -a, -um erat	is, ea, id	praevalerit	is, ea, id	praevalitus, -a, -um erit
nōs	praevalimus	nōs	praevalitī, -ae, -a sumus	nōs	praevalerāmus	nōs	praevalitī, -ae, -a erāmus	nōs	praevalerimus	nōs	praevalitī, -ae, -a erimus
vōs	praevalistis	vōs	praevalitī, -ae, -a estis	vōs	praevalerātis	vōs	praevalitī, -ae, -a erātis	vōs	praevaleritis	vōs	praevalitī, -ae, -a eritis
eī/iī, eae, ea	praevalērunt	eī/iī, eae, ea	praevalitī, -ae, -a sunt	eī/iī, eae, ea	praevalerant	eī/iī, eae, ea	praevalitī, -ae, -a erant	eī/iī, eae, ea	praevalerint	eī/iī, eae, ea	praevalitī, -ae, -a erunt

Subiunctivus
Praesens				Imperfectum
actief		passief		actief		passief
ego	praevaleam	ego	praevalear	ego	praevalērem	ego	praevalērer
tū	praevaleās	tū	praevaleāris	tū	praevalērēs	tū	praevalērēris
is, ea, id	praevaleat	is, ea, id	praevaleātur	is, ea, id	praevalēret	is, ea, id	praevalērētur
nōs	praevaleāmus	nōs	praevaleāmur	nōs	praevalērēmus	nōs	praevalērēmur
vōs	praevaleātis	vōs	praevaleāminī	vōs	praevalērētis	vōs	praevalērēminī
eī/iī, eae, ea	praevaleant	eī/iī, eae, ea	praevaleantur	eī/iī, eae, ea	praevalērent	eī/iī, eae, ea	praevalērentur
Perfectum				Plusquamperfectum
actief		passief		actief		passief
ego	praevalerim	ego	praevalitus, -a, -um sim	ego	praevalissem	ego	praevalitus, -a, -um essem
tū	praevalerīs	tū	praevalitus, -a, -um sīs	tū	praevalissēs	tū	praevalitus, -a, -um essēs
is, ea, id	praevalerit	is, ea, id	praevalitus, -a, -um sit	is, ea, id	praevalisset	is, ea, id	praevalitus, -a, -um esset
nōs	praevalerīmus	nōs	praevalitī, -ae, -a sīmus	nōs	praevalissēmus	nōs	praevalitī, -ae, -a essēmus
vōs	praevalerītis	vōs	praevalitī, -ae, -a sītis	vōs	praevalissētis	vōs	praevalitī, -ae, -a essētis
eī/iī, eae, ea	praevalerint	eī/iī, eae, ea	praevalitī, -ae, -a sint	eī/iī, eae, ea	praevalissent	eī/iī, eae, ea	praevalitī, -ae, -a essent

Imperativus
Praesens				Futurum
actief		passief		actief		passief
2e pers. enk.	praevalē	2e pers. enk.	praevalēre	2e pers. enk.	praevalētō	2e pers. enk.	praevalētor
				3e pers. enk.	praevalētō	3e pers. enk.	praevalētor
2e pers. mv.	praevalēte	2e pers. mv.	praevalēmini	2e pers. mv.	praevalētōte
				3e pers. mv.	praevalentō	3e pers. mv.	praevalentor

Infinitivus
Praesens		Perfectum		Futurum
actief	passief	actief	passief	actief	passief
praevalēre	praevalērī	praevalisse	praevalitum, -am, -um esse	praevalitūrum, -am, -um esse	praevalitum īrī

Participium
Praesens	Perfectum	Futurum
actief	passief	actief
praevalēns, -ntis	praevalitus, -a, -um	praevalitūrus, -a, -um

Gerundium	Gerundivum	Supinum
praevalēndum, -a	praevalēndus, -a, -um	praevalitum, praevalitū

praevalere/vervoeging

Enciclo

Wikious

Sapientia

Scientia

Boobota

Anandapedia

Sagapedia

Wikithot