procurator
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord procurator. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord procurator, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je procurator in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord procurator is hier. De definitie van het woord procurator zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanprocurator, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- Geluid: procurator (hulp, bestand)
- pro·cu·ra·tor
- Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘beheerder’ voor het eerst aangetroffen in 1392 [1]
- van het Latijnse curare met het voorvoegsel pro- met het achtervoegsel -ator [2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | procurator | procuratoren procurators |
| verkleinwoord | - | - |
- (geschiedenis) provinciale administrateur van de oude Romeinse keizers
- administrateur van een klooster
- (geschiedenis) vertegenwoordiger van een kerkprovincie bij zaken met de Romeinse congregaties
1.
- Het woord procurator staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "procurator" herkend door:
| 82 % | van de Nederlanders; |
| 84 % | van de Vlamingen.[4] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "procurator" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ procurator op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
