reflecteren

• Geluid:  reflecteren    (hulp, bestand)

• re·flec·te·ren

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘terugkaatsen’ voor het eerst aangetroffen in 1627 ^[1]
• afgeleid van het Franse refléter (met het voorvoegsel re-) ^{[2] [3]}

reflecteren

1. overgankelijk (optica) licht of andere golven weerkaatsen

   • Het stille oppervlak van het meertje reflecteerde het beeld van de bergen eromheen. 

2. overgankelijk overdrachtelijk een weerspiegeling van iets zijn

   • Die gebeurtenis reflecteert goed de grimmige verhoudingen van destijds. 

3. inergatief ~ over de gedachten ergens goed over laten gaan al of niet hardop

   • De student is bereid eigen ervaringen in te brengen en kan daarover reflecteren. 
   • De begrippen ‘normaliserende macht’, ‘strategieën en tactieken’ en ‘logica’s’ kunnen gebruikt worden als denkgereedschappen, waarmee het werk met marginale groepen gereflecteerd kan worden. ^[4] 

4. inergatief ~ op de gedachten ergens goed op richten

   ▸ Kritisch te kijken naar wie je bent geworden en te reflecteren op de minder fraaie eigenschappen die er in de loop van de jaren zijn ingeslopen.^[5]

• Het woord reflecteren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "reflecteren" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.