scheef

• Geluid:  scheef    (hulp, bestand)
• IPA: /sxeːf/

• scheef

• In de betekenis van ‘schuin’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1477 ^{[1] [2]}
• erfwoord: Middelnederlands scheyff, ontwikkeld uit Oergermaans *skaifaz of *skaibaz, verwant met Lets šķìbs ‘schuin’ en Litouws skybẽlė ‘stuk, schijf, sectie’, (dial.) skybas ‘wigvormig stuk land’.^[2] Evenals Nederduits scheef, Duits (vero.) scheif, (dial.) scheib en Zweeds skev.

scheef

1. niet recht, niet onder een rechte hoek

   • Deze afbeelding maakt gebruike van een scheve projectie. 

2. verkeerd, onjuist

• schuin

• recht

• braakscheef

• iemand scheef aankijken

• de lampt hangt scheef.

• er is geen pot zo scheef, of er past wel een deksel op.

• schots en scheef zijn/staan

• zijn pruik staat scheef.

• zo scheef als een krab

• erfwoord: Middelnederlands scēve ‘klein stukje, schijfje, vlasafval’, ontwikkeld uit Oergermaans *skibō-, nevenvorm met korte stamklinker van *skībō- (waarvoor zie schijf).^[3] Evenals Nederduits Schääv, Duits Schäbe en Engels shive ‘schijfje, snede; scheef’.^{[4] [5]}

de scheef v / m

1. (vlas- en hennepbewerking) stukje houtpijp, houtachtig afvaldeeltje van een vlas- of hennepstengel (in tegenstelling tot de vezels)

• (België): leem

• hennepscheef, vlasscheef

• (betekenis): braak, hede, werk, zwingel
• (etymologisch): schijf

• Het woord scheef staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "scheef" herkend door: