schrikken

• Geluid:  schrikken    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈsxrɪkə(n) / (2 lettergrepen)

• schrik·ken

• van Middelnederlands scricken "met grote passen lopen", in de betekenis van ‘ontstellen’ voor het eerst aangetroffen in 1599 ^{[1] [2] [3]}

schrikken

1. ergatief een schokkende verrassing ondergaan, schrik krijgen

   • Toen de dood gewaande man plotseling binnenkwam schrok iedereen in eerste instantie. 

   ▸ Na een gigantische knal vlak boven ons hoofd stonden de stoere jonge gasten binnen tien seconden ook binnen. Zelfs zij waren zich rot geschrokken van de klap, en beseften dat het nu menens was. De meeste gezichten had ik nog nooit gezien.^[4]

2. ergatief (scheepvaart) een achterwaartse beweging in de lengterichting maken
3. overgankelijk een schokkender ervaring bezorgen, alarmeren

   • Ik werd uit mijn slaap geschrikt toen er een auto tegen mijn vuilnisbak aanreed. 

4. overgankelijk (kookkunst) (van een ei) na het koken snel met koud water laten afkoelen

• In deze betekenis wordt het woord voornamelijk als naamwoord gebruikt

• : dompen, verzetten, stampen, rollen, gieren

• afschrikken, opschrikken, terugschrikken, verschrikken

• Het woord schrikken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "schrikken" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.