skelet

• Geluid:  skelet    (hulp, bestand)
• IPA: / skəˈlɛt / (2 lettergrepen)

• ske·let

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘geraamte’ voor het eerst aangetroffen in 1778 ^{[1] [2]}

het skelet o

1. (anatomie) samenstel van onderdelen dat het lichaam stevigheid geeft

   ▸ Reigerbotjes, skeletten en knoopje kindsoldaat leggen grafelijk Binnenhof bloot: Sieraden, naaigerei, pannen, pijpen, potten, muntjes, paardentuig, kogels, één schaats, afgekloven botjes van verorberde vogels, marmeren scherven uit Maurits' lusthof, papbordjes, tinnen soldaatjes, pruikenrollers en de funderingen van de verdwenen Spuipoort en Uiterste Poort; honderden voorwerpen vertellen het verhaal van de plek waar al eeuwen het regeringscentrum is gevestigd.^[3]

   ▸ Duizenden gelovigen staan in de Italiaanse stad Padua in de rij om een glimp op te vangen van de relikwieën van de heilige Antonius. Het skelet is voor het eerst sinds 1981 weer van dichtbij te zien voor het publiek.^[4]

1. (bouwkunde) de dragende structuur van een gebouw

   ▸ In het Zeeuwse Oost-Souburg is de bouw van een nieuwe school stilgelegd, nadat was ontdekt dat de fundering en het skelet van het gebouw 180 graden zijn gedraaid ten opzichte van de tekeningen. Dat maakt de basisschool, de Tweemaster-Kameleon, bekend in een brief aan de ouders.^[5]

• geraamte

• bladskelet, cytoskelet, endoskelet, exoskelet, koolstofskelet, staalskelet

• skeletachtig, skeletbouw, skeletspier

• Het woord skelet staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "skelet" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• ske·let

skelet

1. voltooid deelwoord van skele