teer

• Geluid:  teer    (hulp, bestand)
• IPA: /ter/

• teer

• In de betekenis van ‘distillaat van kool’ voor het eerst aangetroffen in 1240 ^[1]
• Afkomstig van Germaans *terwo-, wat waarschijnlijk afkomstig is van *trewo- ( zie ook het Engelse 'tree'), van het Indo-Europese *drew ‘boom’. Cognaat van o.a. het Engelse tar, Duitse Teer en Zweedse tjära.

teer m/o

1. olieachtige vloeistof met een zeer hoge viscositeit

• bergteer, berkenteer, hesselteer, heulenteer, houtteer, koolteer, steenkolenteer, steenkoolteer

• eert, eter, reet, tere, tree

teer

1. niet bestand tegen ruwe behandeling, gemakkelijk stuk te maken

   • Dat zijn zeer tere bloemen. 

2. al gauw sterk geraakt door invloed van buitenaf
3. veel aandacht, zorg en waardering verdienend

• teder (uitspraakvariant)
• , delicaat
• broos, breekbaar, dun, fijn, iel
• gevoelig, kwetsbaar, subtiel
• liefdevol, tactvol, voorzichtig

• kies, kieskeurig, verfijnd

• teerhartig, teergevoelig
• teerbemind

teer

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van teren
   

   • Ik teer. 

2. gebiedende wijs van teren
   

   • Teer! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van teren
   

   • Teer je? 

• Het woord teer staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "teer" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.