teerling

• Geluid:  teerling    (hulp, bestand)

• teer·ling

• In de betekenis van ‘dobbelsteen’ voor het eerst aangetroffen in 1210 ^[1]
• afgeleid van terne met het achtervoegsel -ling ^[2]

de teerling m

1. kubusvormig voorwerp met op elk van de zijden een van de ogenaantallen "één" tot en met "zes"

• dobbelsteen

De teerling is geworpen

(naar de uitspraak alea iacta est van Julius Caesar) = Het besluit is genomen, er is geen weg terug.

• de teerling is geworpen

teerling

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van teerlingen
   

   • Ik teerling. 

2. gebiedende wijs van teerlingen
   

   • Teerling! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van teerlingen
   

   • Teerling je? 

• Het woord teerling staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "teerling" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.