ultimo
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord ultimo. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord ultimo, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je ultimo in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord ultimo is hier. De definitie van het woord ultimo zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanultimo, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- ul·ti·mo
- Leenwoord uit het Italiaans of Latijn, in de betekenis van ‘bijwoord van tijd: op de laatste dag van de maand’ voor het eerst aangetroffen in 1542 [1]
- verkorting van Latijn ultimo die, ablatief van 'ultimus dies', dus: "op de laatste dag" [2][3]
ultimo
- op de laatste dag van de maand
- op de laatste dag van het jaar
- Het woord ultimo staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ultimo" herkend door:
| 71 % | van de Nederlanders; |
| 63 % | van de Vlamingen.[4] |
- ↑ "ultimo" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ ultimo op website: Etymologiebank.nl
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
ultimo
- laatst, voor het laatst
- verst verwijderd
ultimo
| vervoeging van |
|---|
| ultimar |
ultimo
- eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van ultimar