upper class

• Geluid:  upper class    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈʏpərˌklɑːs / (3 lettergrepen)

• up·per class

• van Engels upper class

de upper class m

1. (maatschappij) geheel van mensen die in een moderne samenleving het meeste aanzien, macht en welvaart hebben en daardoor vergelijkbaar gedrag en opvattingen vertonen

   ▸ Zo wilde Johnson voorzitter worden van de Oxford Union, een van de prestigieuste studentenverenigingen ter wereld. De steun van zijn conservatieve vrienden uit de upper class had hij al. Dat was niet genoeg. Ook de centrumlinkse sociaaldemocraten moesten mee.^[1]

   ▸ De sobere maaltijden van de eerste christenen, de aan het Laatste Avondmaal van Christus herinnerende agapen,vormen daarvan het precieze tegenbeeld: ze werden op geheime, wisselende plaatsen gehouden, maar iedereen mocht er gelijkberechtigd aan deelnemen. Er bestond geen verschil tussen joden en Grieken, mannen en vrouwen, slaven en vrijen, een vorm van egalitarisme die voor de Romeinen, en zeker voor de Romeinse upper class, ronduit schokkend moet zijn geweest.^[2]

• bovenklasse

• lower class

• elite, high society, upper ten

• bovenlaag, middle class, working class

1. behorend tot of passend bij de mensen die in een moderne samenleving het meeste aanzien, macht en welvaart hebben

   ▸ Toch is The Iron Lady vooral een eerbetoon aan de politica die ondanks haar klasse en sekse premier werd. (…) Maar ook dus haar dappere pogingen als kruideniersdochter op te klimmen in een door upper class mannen beheerste politieke elite.^[3]

• Het woord upper class staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• Zie Wikipedia voor meer informatie.