IPA(key): [ɡraˈnit͡ʃɛɲɛ] <span class="searchmatch">граничење</span> • (graničenje) n verbal noun of се граничи (se graniči)...
граничити present verbal adverb гра̀ниче̄ћи past verbal adverb — verbal noun <span class="searchmatch">гра̀ниче̄ње</span> singular plural 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd present граничим граничиш граничи...
граничејќи се (graničejḱi se) neuter се граничело (se graničelo) — verbal noun <span class="searchmatch">граничење</span> (graničenje) plural се граничеле (se graničele) — perfect participle граничено...