See also: <span class="searchmatch">demerite</span>, <span class="searchmatch">démérité</span>, and <span class="searchmatch">démérite</span> <span class="searchmatch">demerité</span> first-person singular preterite indicative of demeritar...
See also: <span class="searchmatch">démérité</span>, <span class="searchmatch">démérite</span>, and <span class="searchmatch">demerité</span> <span class="searchmatch">dēmerite</span> vocative masculine singular of dēmeritus "<span class="searchmatch">demerite</span>", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ...
See also: <span class="searchmatch">demerite</span>, <span class="searchmatch">démérite</span>, and <span class="searchmatch">demerité</span> <span class="searchmatch">démérité</span> (feminine déméritée, masculine plural démérités, feminine plural déméritées) past participle of démériter...
See also: <span class="searchmatch">demerite</span>, <span class="searchmatch">démérité</span>, and <span class="searchmatch">demerité</span> Homophones: déméritent, démérites <span class="searchmatch">démérite</span> inflection of démériter: first/third-person singular present...
See also: demerites, demerités, and démérites démérités m pl masculine plural of <span class="searchmatch">démérité</span>...
Homophones: <span class="searchmatch">démérite</span>, démérites déméritent third-person plural present indicative/subjunctive of démériter...
From <span class="searchmatch">démérite</span> + -er. IPA(key): /de.me.ʁi.te/ démériter (intransitive) to be unworthy Conjugation of démériter (see also Appendix:French verbs) “démériter”...
See also: demeritai Homophones: <span class="searchmatch">démérité</span>, déméritée, déméritées, démériter, démérités, déméritez déméritai first-person singular past historic of démériter...