Se även Zittern.
Konjugation för zittern Hjälpverb: haben | ||||
---|---|---|---|---|
Infinitiv | zittern | |||
Presensparticip | zitterend | |||
Perfektparticip | gezittert | |||
Indikativ | 1:a pers. | 2:a pers. | 3:e pers. | |
Presens | Singular | ich zittere | du zitterst | er, sie, es zittert |
Plural | wir zittern | ihr zittert | sie zittern | |
Preteritum | Singular | ich zitterte | du zittertest | er, sie, es zitterte |
Plural | wir zitterten | ihr zittertet | sie zitterten | |
Imperativ | ||||
Singular | - | zittere ! | - | |
Plural | - | zittert ! | zittern Sie ! | |
Konjunktiv I | ||||
Presens | Singular | ich zittere | du zitterst | er, sie, es zittere |
Plural | wir zittern | ihr zittert | sie zittern | |
Konjunktiv II | ||||
Preteritum | Singular | ich zitterte | du zittertest | er, sie, es zitterte |
Plural | wir zitterten | ihr zittertet | sie zitterten |
zittern